اﻫﻤﻴﺖ داﻧﺶ و ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ﺑﺮ ﻧﻮآوري
اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:
[19 Apr 2015]
[ دﻛﺘﺮﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲاﻛﺒﺮاﺣﻤﺪي - ﻋﻠﻲﺻﺎﻟﺤﻲ]
ﮔﺬار ﺑﻪ اﻧﻘﻼب داﻧﺶ: در اﻗﺘﺼﺎد ﻧﻮﻳﻦ، داﻧﺶ ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﻲ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدي و ﺻﻨﻌﺘﻲ اﺳﺖ و ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﻨﺘﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻣﻴﻦ، ﻧﻴﺮوي ﻛﺎر و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ در ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻌﺪي اﻫﻤﻴﺖ ﻗﺮار دارﻧﺪ. ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﻨﺘﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻘﻴﺎس و داﻣﻨﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﻳﺖ روﺑﺮو ﺑﻮده و اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﻬﺎﻳﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﺎزده ﻧﺰوﻟﻲ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد. در ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﻗﺎﻧﻮن اﻗﺘﺼﺎدي دﻳﮕﺮي ﺑﺮ ﺑﺎزده داﻧﺶ ﺣﻜﻢﻓﺮﻣﺎﺳﺖ. ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﺑﻴﺸﺘﺮ در داﻧﺶ ﻳﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﺑﺎزدﻫﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮي ﺧﺘﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﻧﮕﺮش ﺳﻨﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﻮآوري از ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ داراﻳﻲﻫﺎي ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ و ﻣﻠﻤﻮس ﺑﻪ ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎي ﺟﺬب، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪﺳﺎزي و ﺗﺴﻬﻴﻢ داﻧﺶ ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﻧﻮآوري در داﻧﺶ ﻣﺒﺪل ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﻲ داﻧﺶ ﺑﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻛﻠﻴﺪي ارﺗﻘﺎي ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮان رﺷﺘﻪ ﻧﻮآوري اﻫﻤﻴﺖ داﻧﺶ را ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ، اﻣﺎ اﺑﻬﺎم ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻴﻦ ارزش داﻧﺶ و اﻃﻼﻋﺎت ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ را ﻧﺎﭼﺎر ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﻠﻴﺎردﻫﺎ دﻻر در ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻛﻨﻨﺪ. اﻳﻦ ﻧﺎﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺨﺎرج ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت و ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﮔﺬار از ﻋﺼﺮ اﻃﻼﻋﺎت و ورود ﺑﻪ ﻋﺼﺮ داﻧﺶ ﻧﺴﺒﺖ داد. در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻮﺟﻪ روزاﻓﺰون ﺑﻪ ﻧﻮآوري داﻧﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻫﺮم اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺎزهاي ﻧﻴﺴﺖ.
ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎﻳﻲ در اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ داﻧﺶ ﻣﻮﻓﻖ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از داراﻳﻲﻫﺎي داﻧﺶ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻛﻨﻨﺪ. اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﻓﺎﺗﺤﺎن ﺻﻨﻌﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد. ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﻋﻬﺪه اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﻳﻨﺪ ﺑﺎزﻧﺪﮔﺎن ﺻﻨﻌﺖ ﺗﻠﻘﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ. ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﺎر ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ اﻧﻮاع داراﻳﻲﻫﺎي داﻧﺶ را ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﻧﺤﻮه اﺟﺮاي ﻣﺆﺛﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ.
داﻧﺶ از ﻃﺮﻳﻖ اﺛﺮﮔﺬاري در ﻣﺤﺼﻮﻻت، ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎ و اﻓﺮاد ﻣﻮﺟﺐ اﻳﺠﺎد ارزش ﺑﺮاي ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد، در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ اﻃﻼﻋﺎت، دادهﻫﺎ و داراﻳﻲﻫﺎي ﻓﻜﺮي را ﺑﻪ ارزشﻫﺎي دﻳﺮﭘﺎ و ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﻴﺎز ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻮآوري، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻮآوري ﻫﻤﺮاه و ﻫﻤﮕﺎم ﺑﻮده اﺳﺖ .
ﺗﺎﻛﻨﻮن دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﻣﻬﻢ و ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻳﻜﻲ از دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺧﻮدرو ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻮﺗﻮر آن ﻗﺎدر اﺳﺖ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻗﻄﻌﺎت و اﺟﺰاي ﻣﻬﻢ ﻣﻮﺗﻮر را ﻛﻨﺘﺮل ﻛﺮده و از ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺳﺮوﻳﺲ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن اﻓﺰاﻳﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻮﺗﻮر آﮔﺎﻫﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. دﺳﺘﺎورد دﻳﮕﺮ داﻧﺶ در زﻣﻴﻨﻪ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪي از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻬﺎرت ﻫﺎ اﺳﺖ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﻨﻨﺪه ﻧﻴﻤﻪﻫﺎديﻫﺎي داراي ﻓﻨﺎوري ﺑﺎﻻ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲﻫﺎي ﻫﻨﮕﻔﺘﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاري در داراﻳﻲﻫﺎي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪاي اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد. در زﻣﻴﻨﻪ اﻓﺮاد، داﻧﺶ ﺗﺨﺼﺼﻲ اﻓﺮاد ﻣﺠﺮب در ﻣﻌﺎﻣﻼت ﺗﺠﺎري (ﻣﺬاﻛﺮات ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻري) ﻗﺎدر اﺳﺖ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻳﺎ ﻋﺪمﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در ﻛﺴﺐ و ﻛﺎرﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ داﻧﺶ را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﺪ .
از ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﻬﻢ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﮔﺴﺘﺮش اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﺎدﮔﻴﺮي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ، ﮔﺬرﮔﺎه ﻫﺎي اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ1 ، ﭼﺖ ﻳﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ، و اﺑﺰارﻫﺎي ﺟﺴﺘﺠﻮ و ﮔﺮدآوري داده ﻫﺎ و ﻏﻴﺮه اﺳﺖ. ﻋﻠﻲرﻏﻢ وﺟﻮد ﻣﺰﻳﺖﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ
زﻣﻴﻨﻪ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲﻫﺎي ﻣﺎﻟﻲ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﺎ رﻳﺴﻚﻫﺎ و ﻣﺨﺎﻃﺮاﺗﻲ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ، زﻳﺮا ﻣﺸﻜﻼت و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺮار آن ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺰاﻳﺎي ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻨﺠﺮ ﻧﺸﻮد. ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ در ﺑﺎﻻ ﺑﺪان اﺷﺎره ﺷﺪ، دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ در ﺣﻴﻄﻪ ﻛﺴﺐ و ﻛﺎر ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ: ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻖ اﺧﺘﺮاع ﻳﺎ اﻋﻄﺎي اﻣﺘﻴﺎز ﻓﻨﺎوري (ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي)، ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ روﻳﻪﻫﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﻳﺎ روشﻫﺎي ﺗﻮﻟﻴﺪ (ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎري) اﻓﺮاد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻴﺮوي ﻣﺘﺨﺼﺺ (ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ) (ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ، .(1384
ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺗﺸﻜﻴﻞدﻫﻨﺪه ﻧﻮآوري داﻧﺶ
ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي اﻣﺮوزي ﺑﻲوﻗﻔﻪ ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را از رﻗﺒﺎيﺷﺎن ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻛﻨﻨﺪ. ﻛﺴﺐ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻻزم ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﺗﻤﺎﻳﺰ، ﻛﺎرﺑﺮد ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ داراﻳﻲﻫﺎي داﻧﺶ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻧﻮآوري اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﺑﺴﻴﺎري از ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ در ﺻﺪد ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎي ﺧﺎص ﺗﻮﻟﻴﺪ، ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﺧﺎص و ﻛﻤﻴﺎب، ﺧﻼﻗﻴﺖ و اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ زﻧﺠﻴﺮه ﻋﺮﺿﻪ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رواﺑﻂ ﻣﺸﺘﺮي، ﺗﻜﻨﻴﻚ ﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻨﺪ.
اﻣﺮوزه ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﺳﺨﺖ ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻴﺸﮕﺎﻣﺎن ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺰد ﺗﻼش و ﻛﻮﺷﺶ ﺧﻮد را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ. اﻳﻦ ﻣﻬﻢ از ﻃﺮﻳﻖ ﻛﺎرﺑﺮد داﻧﺶ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻧﻮآوري اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ. اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﭘﻴﺘﺮ دراﻛﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ از اﺻﻄﻼح ﻛﺎرﮔﺮ داﻧﺶ1 اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. در واﻗﻊ ﺗﺎ ﻫﻤﻴﻦ اواﺧﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮان و ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺰاران ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻧﻮآوري ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻮآوري داﻧﺶ ﻣﺪار اﺳﺖ. آﻣﻴﺪون ﻧﻮآوري داﻧﺶ را ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ: اﻳﺠﺎد، ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﺗﺒﺪﻳﻞ و ﻛﺎرﺑﺮد اﻓﻜﺎر ﺟﺪﻳﺪ در ﻗﺎﻟﺐ ﻛﺎﻻﻫﺎ و ﺧﺪﻣﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﻓﺮوش ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ، اﻋﺘﺒﺎر اﻗﺘﺼﺎد ﻳﻚ ﻣﻠﺖ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و ﺗﺮﻗﻲ ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻲﺷﻮد. ﻧﻮآوري داﻧﺶ دو ﻋﻨﺼﺮ ﻛﻠﻴﺪي دارد: اول ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ داﻧﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻋﺎﻣﻞ ﻛﻠﻴﺪي و دوم اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ .
ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ راﻫﺒﺮدي ﻧﻮآوري داﻧﺶ
ﻣﺎﻫﻴﺖ ذﻫﻨﻲ داراﻳﻲﻫﺎي داﻧﺶ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ و اﻟﺰاﻣﺎت ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ اﻳﺠﺎب ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ روﻳﻜﺮد ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻮآوري داﻧﺶ اﻳﺠﺎد ﮔﺮدد. ﺗﻔﻜﺮات راﻳﺞ اﻣﺮوزي، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ﻧﻮآوري داﻧﺶ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﺑﺰار رﻗﺎﺑﺘﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮاي ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ، ﻣﺪﻳﺮان ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﺑﺮاي دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﺳﺮﻳﻊ روﻳﻜﺮدﻫﺎ ﻳﺎ ﻧﮕﺮش ﻫﺎيﺷﺎن ﺟﻬﺖ ﻛﺎرﺑﺮد داﻧﺶ در ﺣﻴﻄﻪ ﻧﻮآوري ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ﺿﺮوري اﺳﺖ، زﻳﺮا ﻇﻬﻮر ﻧﻮآوري داﻧﺶ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﺸﺪه و ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي رﻗﺎﺑﺘﻲ و ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎزارﻫﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ داراﻳﻲﻫﺎي داﻧﺶ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻮآوري وﺟﻮد دارد، ﻓﺮد ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﻧﺪﻛﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﻧﻮآوري داﻧﺶ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻛﻪ اﺻﻮل داﻧﺶﻣﺪار ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻮر و راﻫﻨﻤﺎي ﻋﻤﻞ ﻧﻮآوري داﻧﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻳﻚ ﺷﺎﻟﻮده ﺗﺴﻬﻴﻢ داﻧﺶ ﺑﺮاي ﺗﺴﻬﻴﻞ اﻗﺪاﻣﺎت داﻧﺶﻣﺪار ﺿﺮوري اﺳﺖ. ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اﺳﺘﻘﺮار آن ﺑﻪ دادهﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي، اﺷﺘﺮاك ﻣﺴﺎﻋﻲ، ﺗﺠﺎرب و واﻛﻨﺶﻫﺎي ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد.
در اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. در ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﺎن ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﻳﻚ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ و اﻧﺴﺎنﻫﺎ در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ در ﺻﺪد آﮔﺎﻫﻲ و داﻧﺎﻳﻲ ﺑﻮدهاﻧﺪ. ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ، ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ، در اﺧﺘﻴﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ ، ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ و ﭘﺮدازش اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻬﺖ ﺧﻠﻖ داﻧﺶ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از آن ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ، در دﺳﺘﺮس دﻳﮕﺮان ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺧﻠﻖ داﻧﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻮده و اﻧﺴﺎن ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺶ را در ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ آن اﻳﻔﺎ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻧﻘﺶ ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت را در ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﻘﺶ ﻓﻨĤوري اﻃﻼﻋﺎت در ﻣﻮاردي ﻫﻤﭽﻮن ذﺧﻴﺮهﺳﺎزي و ﺗﺴﻬﻴﻞ در ﺗﻮزﻳﻊ داﻧﺶ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﺠﺎد ﻛﺎﻧﺎلﻫﺎ و ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ راﺻﺮﻓﺎً ﻣﻲﺗﻮان از ﻃﺮﻳﻖ اﺟﺮاي اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﻮد.
اﺻﻮل ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت دﻳﮕﺮي ﺑﻮد ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ اﻳﻦ اﺻﻮل ، ﻗﻮاﻋﺪي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ راﻫﻨﻤﺎي ﻋﻤﻞ ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺮاي اﺳﺘﻘﺮار ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﻪﺷﻤﺎر ﻣﻲروﻧﺪ. اﺻﻮل ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ آن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد در ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﭘﺎ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﻗﺖ وﻳﮋهاي اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﺌﻮريﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ آﺛﺎر ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﺮ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎزﻣﺎن و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺟﺎﻣﻊ، ﻧﻮآوري و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن اﺷﺎره ﺷﺪ.
مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان