Iranian Futurist 
Iranian Futurist
Ayandeh-Negar
Welcome To Future

Tomorow is built today
در باره ما
تماس با ما
خبرهای علمی
احزاب مدرن
هنر و ادبیات
ستون آزاد
محیط زیست
حقوق بشر
اخبار روز
صفحه‌ی نخست
آرشیو
اندیشمندان آینده‌نگر
تاریخ از دیدگاه نو
انسان گلوبال
دموکراسی دیجیتال
دانش نو
اقتصاد فراصنعتی
آینده‌نگری و سیاست
تکنولوژی
از سایت‌های دیگر


ﻣﺒﺎﻧﻲ ﻧﻈﺮي ﻋﻠﻢ آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺎري

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:
Twitter Google Yahoo Delicious بالاترین دنباله

[12 Sep 2015]   [ ]

ﭘﻴﺸﻴﻨﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﻳﻨﺪه

ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻳﻨﺪه را ﻣﻲﺗﻮان در آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻣﺮدمﺷﻨﺎﺳﺎن »ﻣﻨﺎﺳﻚ ﮔﺬر« ﻧﺎﻣﻴـﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد، ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد. در اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﻚ ﻛﻪ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت و رﺳﻮم ﺳﻨﺘﻲ اﺳﺖ، ﻧﻘﺶ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ آﻳﻨﺪه ﻓـﺮد ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﻣﻲﺷﻮد (از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ، ﺑﻠﻮغ، ازدواج و ﻣﺮگ ﺻـﻮرت ﻣـﻲﮔﻴـﺮد).
اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻨﺎﺳﻚ را در ﺷﻌﺎﺋﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ، ﺑﻪ وﻳﮋه دﻋﺎ ﺑﺮاي ﺗﺤﻘﻖ آﻳﻨﺪة ﻣﻄﻠﻮب ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮان ﺑـﻪ ﺧـﻮﺑﻲ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﺮد.

آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮي را در ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻧﺸﻮ و ﻧﻤﺎي اﺷﺨﺎص ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮان ﻣﺸـﺎﻫﺪه ﻛـﺮد. ﺗﻮاﻧـﺎﻳﻲ ﭘـﻴﺶﮔـﻮﻳﻲ آﻳﻨﺪه، درﺳﺖ ﻛﻤﻲ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟﺪ، آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﻛﻮدك در ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ رﻓﺘﺎرش واﻛﻨﺶ دﻳﮕﺮان را در ﭘـﻲ دارد، آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﻛﻪ ﻛﻮدك ﺑﺰرگﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد، ﭼﺸﻢاﻧﺪاز زﻣﺎﻧﻲ او ﻫﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻫـﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻳﻨﺪه ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﻛﻮدك ﺳﺨﻦ ﮔﻔـﺘﻦ را ﻓـﺮا ﻣـﻲﮔﻴـﺮد، ارﺗﺒﺎﻃـﺎت زﻣـﺎﻧﻲ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ در ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ درك ﻣﻲﻛﻨﺪ.[1]

در ﺣﻮزه ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺰ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﺴﻴﺎري ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﻣﻮرد آﻳﻨﺪه ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﺴـﻴﺎري از آﻧـﺎن ﺗﺼﻮﻳﺮي از آﻳﻨﺪه و ﻳﺎ اﺗﻔﺎﻗﺎت آن ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد دﻳـﺪﮔﺎهﻫـﺎ و ﺗﺒﻴـﻴﻦﻫـﺎي ﮔﻮﻧـﺎﮔﻮن در ﺧﺼﻮص آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺮي و آﻳﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﻲ ، ﻋﻼﻗﻪ آدﻣﻲ ﺑﻪ آﻳﻨﺪه، ﻣﺘﻦ ﻣﺸﺘﺮك ﻫﻤﻪ آﻳﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﻲﻫﺎ را ﺗﺸﻜﻴﻞ داده اﺳﺖ. آدﻣﻲ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻳﺎﻓﺘﻦ روش ﻫﺎي ﻧﻈﺎم ﻣﻨﺪ و ﻗﺎﻧﻮنﻣﻨﺪ ﺑﺮاي ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺗﺤﻮﻻت آﻳﻨﺪه ، ﺑﻪ وﻳﮋه در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎي ﺟﻮي و دﻳﮕﺮ ﭘﺪﻳﺪه ﻫـﺎي ﻃﺒﻴﻌـﻲ، ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﭘﺪﻳـﺪه ﻫـﺎي ﺳﻴﺎﺳـﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻮده ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﺮ ﭘﻴﺶﻓﺮض وﺟﻮد ﻧﻈﻢ وﻳﮋه در ﺳﻴﺮ روﻳﺪادﻫﺎ در ﺟﻬﺎن، اﺳﺘﻮار اﺳﺖ.

در ﺳﻴﺮ ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮي، ﻏﻴﺐﮔﻮﻳﺎن ، ﻓـﺎل ﺑﻴﻨـﺎن و ﺷـﻌﺮاي ﭘﻴﺸـﮕﻮ ﺟـﺎي ﺧـﻮد را ﺑـﻪ ﻓﻴﻠﺴـﻮﻓﺎن ، اﺧﺘﺮﺷﻨﺎﺳﺎن و داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻋﻠﻮم ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻋﻠﻮماﻧﺴﺎﻧﻲ دادهاﻧـﺪ. ﺑـﺎ ﭘﺪﻳـﺪ آﻣـﺪن ﺣـﻮزهﻫـﺎي ﻣﻌﺮﻓﺘـﻲ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن در ﻋﻠﻮم ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ و رﺷﺪ ﺗﺨﺼﺺﮔﺮاﻳـﻲ و اﻓـﺰون ﺷـﺪن ﻋﻮاﻣـﻞ و ﻣﺴـﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، آﻳﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻪ دوران ﻧﻮﻳﻦ اﺣﺮاز ﻫﻮﻳﺖ ﭘﺎ ﻧﻬﺎد و ﭘـﺲ از ﺗـﻼش ﻫـﺎي ﮔﺮاﻧﻘـﺪر وﻟـﺰ در ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ و ﻃﺮاﺣﻲ آﻳﻨﺪه، اوﺳـﻴﭗ ﻓﻠﺸـﺘﺎﻳﻢ آﻳﻨـﺪه ﻧﮕـﺮ آﻟﻤـﺎﻧﻲ ، در ﺳـﺎل 1322 ﻣـﻴﻼدي اﺻـﻄﻼح

»آﻳﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﻲ« را در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻤﺖﮔﻴـﺮي ﺟﻮاﻣـﻊ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ آﻳﻨـﺪه ﭘﻴﺸـﻨﻬﺎد ﻛﺮد.[2]

ﺑﺴﻴﺎري اﺧﺘﺮاﻋﺎت و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎ در ﺧﻼل ﺟﻨﮓﻫﺎ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ. در ﻃﻮل ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم دوﻟﺘﻤﺮدان ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺳﺮﻋﺖ زﻳﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺗﻜﻨﻮﻟـﻮژي، ﺳـﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺟﻮاﺑﮕﻮي ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ و ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺎﺷﻨﺪ. در ﻫﻤﻴﻦ زﻣﺎن، آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﻫﺎ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ
اﻳﺠﺎد ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪي ﺑﻪ ﻧـﺎم »ﻛـﺎﻧﻮن ﺗﻔﻜـﺮ1« اﻗـﺪام ﻛﺮدﻧـﺪ. ﻳﻜـﻲ از ﻣﻬﻤﺘـﺮﻳﻦ وﻇـﺎﻳﻒ اﻳـﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ آﻳﻨﺪه ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﻮد. اﻳﻦ ﻛﺎر آن ﻫﺎ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠـﻪ رﺳـﺎﻧﺪ ﻛـﻪ »ﺑﻬﺘـﺮﻳﻦ راه ﺑـﺮاي ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ آﻳﻨﺪه، ﺳﺎﺧﺘﻦ آن اﺳﺖ« و ﺑﺎ اﻳﻦ اﻳﺪه، ﻋﻠﻢ آﻳﻨﺪه ﭘﮋوﻫﻲ ﺑـﺮاي ﺷﻨﺎﺳـﺎﻳﻲ و ﺷـﻜﻞ دادن ﺑـﻪ روﻧﺪﻫﺎي آﻳﻨﺪه اﻳﺠﺎد ﺷﺪ.[3]

ﻣﺴﻴﺮ دﻳﮕﺮ از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي راﻫﺒﺮدي ﻣﻠﻲ ﺑﻮد. ﺑﺎ ﺷﺮوع ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ اول، دوﻟﺖﻫﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي اداري ﺗﻤﺎم وﻗﺘﻲ زدﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺎرﺷﺎن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺑﺮاي آﻳﻨﺪه ﺑـﻮد. ﺑـﺎ اﻳـﻦ اﻗـﺪام، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﻣﻮﻗﺘﻲ و ﻣﻮردي ﺟﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺳﭙﺮد. ﺗﻔﻜﺮ ﭘﻴﺮاﻣـﻮن آﻳﻨـﺪه ﻛـﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﻣﻠﻲ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ، در زﻣﺎن رﻛﻮد ﺑﺰرگ اﻗﺘﺼﺎدي دﻫـﺔ1930 ﻣـﻴﻼدي اداﻣـﻪ ﻳﺎﻓﺖ؛ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺑﺴﻴﺞﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي و ﻧﻈﺎﻣﻲ در ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺖ؛ آنﮔﺎه ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﮓ دوم ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻪ اروﭘﺎي ﺷﺮﻗﻲ ﺳﺮاﻳﺖ ﻛﺮد؛ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﺳﻮم راه ﻳﺎﻓﺖ.[4]

ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ادﺑﻴﺎت آرﻣﺎنﺷﻬﺮي، آﻳﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﻲ ، در اواﺳﻂ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ و ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻋﻤـﺪه در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻧﻈﺎﻣﻲ آﻏﺎز ﺷﺪ و ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻓﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻣﺴﺎﻳﻞ راﻫﺒـﺮدي ﻧﻈﺎﻣﻲ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﺪف ﻏﺎﻳﻲ آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.[1]

ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎي ﻣﺸـﺎﺑﻪ در ﻋﻠـﻮم ﺳﻴﺎﺳـﺖﮔـﺬاري2 و ارزﻳـﺎﺑﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎت ﻧﻴـﺰ در ﭘﻴﺸـﺒﺮد رﺷـﺘﺔ آﻳﻨـﺪﻫﭙﮋوﻫﻲ ﻣـﺆﺛﺮ ﺑـﻮد. ﻻﺳـﻮل3، ﻟﺮﻧـﺮ4 و دﻳﮕـﺮان در ﺳـﺎل1951 ﻣـﻴﻼدي، اﻳﺠـﺎد رﺷـﺘﺔ ﻋﻠـﻮم ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬاري را ﺑﺎ دو ﻫﺪف زﻳﺮ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﺮدﻧﺪ:

1. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬاري و ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي؛

2. ﺗﻬﻴﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻧﺪﮔﺎن در اﻧﺠﺎم وﻇﺎﻳﻔﺸﺎن.

ﻻﺳﻮل ﺟﺰو اوﻟﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي و ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬاري، ﻟﺰﺎًوﻣ ﺑﺮ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ آﻳﻨﺪه ﻣﺘﻜﻲ اﺳﺖ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﻳﺪة »ﺳﺎﺧﺘﺎر رو ﺑﻪ رﺷﺪ«5 ﻛﻪ ﭼﻴﺰي ﺷﺒﻴﻪ ﻣﻔﻬﻮم »ﺗﺼﻮﻳﺮ آﻳﻨﺪه« اﺳﺖ را اراﻳﻪ ﻛﺮد. او روش ﺧﻮد در ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ را »ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪاي«6 ﻧﺎﻣﻴﺪ.[5]

ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﮓ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ از ﻣﺮاﻛﺰ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ و اﻳﻦ ﻋﻠـﻢ را از ﺣﻴﻄﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﺮدﻧﺪ. از ﺳﺎل ﻫﺎي 1960 ﻣـﻴﻼدي ﺑـﻪ ﺑﻌـﺪ ﺑـﻪ ﺗـﺪرﻳﺞ ﺑـﺎ
ﻛﺘﺎب ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ، ﻣﺘﻮن ﻛﻼﺳﻴﻚ اﻳﻦ رﺷﺘﻪ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺖ و ﻛﻢﻛﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳـﻚ رﺷﺘﻪ داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.[6]

رﺷﺘﻪ آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ ﻣﺪرن در دﻫﺔ1960 ﻣﻴﻼدي، رﺷﺘﻪايﻛﺎﻣﻼً ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑـﻮد. اﻧﺘﺸـﺎر ﻛﺘـﺎب

»ﺗﺼﻮﻳﺮ آﻳﻨﺪه«1 ﭘﻮﻻك2 در ﺳﺎل 1951 ﻣﻴﻼدي ﻳﻜﻲ از ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺎرز آن و ﻛﺘﺎب »ﻫﻨﺮ ﺣﺪس زدن« ﻧﻮﺷﺘﺔ ﺟﻮوﻧﻞ3 ﻛﻪ در ﺳﺎل 1964 ﻣﻴﻼدي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ، ﻧﺸﺎﻧﻪ دﻳﮕﺮ آن اﺳﺖ. ﭘﻮﻻك از ﻣﻔﻬﻮم »ﺗﺼﻮﻳﺮ آﻳﻨﺪه« ﺑﺮاي ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻓﺮاز و ﻧﺸﻴﺐ ﺗﻤﺪنﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد و ﺟﻮوﻧﻞ ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑـﺎر ﺑﺴـﻴﺎري از اﺻـﻮل آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ را ﻣﺪون ﻛﺮد. ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻧﺠﻤﻦﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﻲ آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ از ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ اﻳﻦ رﺷﺘﺔ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل در ﺳﺎل 1966 ﻣـﻴﻼدي، اﻧﺠﻤـﻦ »آﻳﻨـﺪه ﺟﻬـﺎن«4 ﺑـﻪ وﺳـﻴﻠﻪ ادوارد ﻛﻮرﻧﻴﺶ5 و دﻳﮕﺮان ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن در ﻣﻴـﺎن ﺳـﺎزﻣﺎنﻫـﺎي ﻣﺘﻌـﺪد آﻳﻨـﺪهﭘﮋوﻫـﻲ ﺑـﻪ ﻳﻜـﻲ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ آنﻫﺎ ﺑﺪل ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺳﺎل 1967 ﻣـﻴﻼدي ﻳـﻚ ﮔـﺮوه ﺑـﻴﻦاﻟﻤﻠﻠـﻲ ﻛـﻪ ﻗـﺮار ﺑـﻮد ﺑـﻪ ﻓﺪراﺳﻴﻮن ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ6 ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮد، اوﻟﻴﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺧﻮد را در اﺳﻠﻮ، ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻧـﺮوژ ﺑﺮﮔﺰار ﻛﺮد. در ﺳﺎل 1967 ﻣﻴﻼدي اورﻟﻴﻮﭘﻴﺴﻲ7 و دﻳﮕﺮان ﺑﺎﺷﮕﺎه روم را ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎدﻧـﺪ. ﮔـﺮ ﭼـﻪ اﻳـﻦ ﺑﺎﺷﮕﺎه ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ اﻣﺎ در دﻫﺔ1970 ﻣﻴﻼدي ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﻳﻦ و ﺑﺎﻧﻔﻮذﺗﺮﻳﻦ ﮔﺮوهﻫﺎي آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ. در ﺳﺎل 1977 ﻣﻴﻼدي وﻗﺘﻲ اﻧﺠﻤﻦ ﺟﻬـﺎﻧﻲ آﻳﻨـﺪهﭘﮋوﻫـﻲ ﻛﺘـﺎب

»ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ آﻳﻨﺪه«8 را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ، ﻛﻮرﻧﻴﺶ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪاي ﻛﻪ ﭘﻴﺮاﻣﻮن آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد، ﮔﺰارﺷﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮده و ﺳﺎﻳﺮ اﻧﺠﻤﻦﻫﺎي آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ را ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
رﺷﺘﺔ آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ ﻣﻌﺎﺻﺮ از ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي ﺗﻜﺎﻣﻠﻲ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﻳﻜـﻲ از ﻣﺴـﻴﺮﻫﺎ در ﻛـﺎر اﮔﺒﺮن9و ﻫﻤﻜﺎراﻧﺶ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺤﻠﻴﻞ روﻧﺪﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻧﻘﺶ ﻓﻨﺎوري در دﮔﺮﮔﻮﻧﻲﻫﺎي اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ﭘﺎﻳﻪرﻳﺰي ﺷﺪ.
ﻛﻤﻴﺴﻴﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن ادﺑﻴﺎت و ﻋﻠﻮم آﻣﺮﻳﻜﺎ در ﺳﺎلﻫﺎي 1965 و 1966 ﻣﻴﻼدي راﺟﻊ ﺑـﻪ ﺳﺎل 2000 ﻣﻴﻼدي ﺗﺸﻜﻴﻞ داد، ﻧﻘﻄﺔ ﻋﻄﻒ دﻳﮕﺮي در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ ﺑﻮد. اﻋﻀـﺎي اﻳﻦ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن در ﺷﻤﺎر اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان، ﭘﻴﺸﮕﺎﻣﺎن ﺟﺮﻳﺎنﻫﺎي ﻓﻜﺮي و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﺗﺮاز اول آﻣﺮﻳﻜﺎ، دوﻟﺖ، ﺑﻌﻀﻲ از ﺷﺮﻛﺖﻫﺎي ﻋﻤﺪه و ﺑﺮﺧﻲ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺆﺳﺴﺎت آن زﻣﺎن ﺑﻮدﻧـﺪ. ﮔﺮﭼـﻪ

ﺧﻮد اﻳﻦ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن دوام ﭼﻨﺪاﻧﻲ ﻧﻴﺎﻓﺖ، اﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ ﺣﺮﻛﺖ و ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪ و در اﻧﺘﺸﺎر وﻳﮋهﻧﺎﻣﺔ داﺋﻲ داﻟﻮس1 ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »ﺑﻪ ﺳﻮي ﺳﺎل «2000 و ﻛﺘﺎب »ﺳﺎل«2000 ﻧﻮﺷﺘﺔ ﻛـﺎن و وﻳﻨﺮ2 و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻋﻀﺎي اﻳﻦ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن و ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد درﺑﺎرة آﻳﻨﺪه ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ، ﮔﺮﻓﺖ، ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮد. از ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ اﻳﻦﻛﻪ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن ﻣﺬﻛﻮر ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨـﺪهﭘﮋوﻫـﻲ اﻋﺘﺒـﺎر ﻋﻠﻤـﻲ و داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪ.[7]
در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ اﻧﺠﻤﻦ ﻫﺎي زﻳﺎدي در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻓﻌﺎل ﻫﺴﺘﻨﺪ و اﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از داﻧﺶ ﻫﺎي راﻫﺒﺮدي ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ رود. اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﻀﻲ از اﺳﺎﺗﻴﺪ اﻳﻦ رﺷﺘﻪ ﻣﺜـﻞ »روﺑـﺮت ﻳﻮﻧﮓ« اﺻﺮار ﺑﻪ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﻛﺮدن اﻳﻦ رﺷﺘﻪ داﺷﺘﻨﺪ و ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را ﺻﺮف دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ روشﻫﺎﻳﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮدم ﺑﻪﻛﺎر رود.[8]

ﺑﺎﻳﺪ اذﻋﺎن ﻛﺮد ﻛﻪ رﺷﺘﻪ آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ از ﻧﻈﺮ ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ درﺳﻲ و زﻣﻴﻨﺔ ﻗﺒﻠﻲ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آن، ﺑﺴـﻴﺎر ﻣﺘﻨﻮع و ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﺳﺖ. ﮔﺴﺘﺮه ﺗﺨﺼﺺ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻲ از ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﻫﻮاﻓﻀﺎ و ﻓﻴﺰﻳﻜـﺪاﻧﺎن ﺗﺎ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران و ﻣﺸﺎوران ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ و ﺑﻪ ﻃﻮر روزاﻓﺰوﻧﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻋﻠﻮم ﺳﻴﺎﺳﻲ، ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳـﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را درﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗـﺮ ﺑﺎﺷـﺪ ﻛـﻪ آن را ﻳـﻚ رﺷـﺘﻪ

»ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ«3 ﺑﻨﺎﻣﻴﻢ.

ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﻓﻨﺎوري در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻲ، ﺑـﺮاي اوﻟـﻴﻦ ﺑـﺎر در دﻫﻪ 1960 ﻣﻴﻼدي در ﺻﻨﺎﻳﻊ دﻓﺎﻋﻲ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و در ﻗﺎﻟﺐ روش ﻫﺎي ﻛﻴﻔﻲ ﺳﺎده ﺷـﻜﻞ ﮔﺮﻓـﺖ.

در آن زﻣﺎن ﻫﻴﭻ ﺗﻤﺎﻳﺰ ﻣﺤﺴﻮﺳﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﻓﻨـﺎوري و ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻲ آﻳﻨـﺪه وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﻌﺪ از آن زﻣﺎن، اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ در ژاﭘﻦ و اروﭘـﺎ دﻧﺒـﺎل ﺷـﺪ و داﻣﻨـﻪ آن از ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻴﻄﻪ ﻫﺎ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪ. در دﻫﻪ 1980 ﻣﻴﻼدي ﺗﻤﺎﻳﺰ ﺑﻴﻦ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري و ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨـﻲ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓـﺖ. از دﻫـﻪ 1980 ﺗـﺎ اواﺳـﻂ دﻫـﻪ 1990 ﻣـﻴﻼدي ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖﻫـﺎي آﻳﻨـﺪهﻧﮕـﺎري ﺑـﺮ روي ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻲ ﻧﻈﻴﺮ رﻗﺎﺑﺖ ﺻﻨﻌﺘﻲ و ﻓﻨﺎوري ﻫﺎي ﻧﻮﻇﻬﻮر و ﻛﻠﻴﺪي ﺗﻤﺮﻛﺰ داﺷﺘﻨﺪ. ﻃﻲ 10 ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺮي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﺠﺪد داده و از ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺻـﺮف ﺑـﺮ روي ﻳـﻚ ﺟﻨﺒـﻪ ﻓﻨـﺎوري ﺑـﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﻈﺎم ﻧﻮآوري ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ.[9]

دﻫﻪ 1990 ﻣﻴﻼدي را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دﻫﻪ اﻧﻘﻼب در ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي آﻳﻨﺪهﻧﮕـﺎري در ﺳـﻄﺢ دﻧﻴـﺎ داﻧﺴﺖ. در اواﺧﺮ اﻳﻦ دﻫﻪ ﻣﻮج آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺎري ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ دوﻟﺘﻲ، ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي
ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي ﻳﺎ OECD، اﺗﺤﺎدﻳﻪ اروﭘﺎ و ﺣﺘـﻲ ﺷـﻬﺮﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ و ﺷﻬﺮداريﻫﺎ رﺳﻴﺪ.[10]

ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺖ آﻳﻨﺪه

ﺷﻨﺎﺧﺖ دﻗﻴﻖ آﻳﻨﺪه ﺑﺮ دو ﭘﺎﻳﻪ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ:

1ـ اﻳﻦ ﭘﻴﺶﻓﺮض اﺛﺒﺎت ﺷﺪه ﻳﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ آﻳﻨﺪه اداﻣﻪ ﺣﺎل اﺳﺖ؛ ﭼﻨـﺎن ﻛـﻪ ﺣـﺎل اداﻣـﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺪﻳﻦﻣﻌﻨﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ داﻧﺴﺘﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻳﻚ ﻧﻈﺎم در ﻫـﺮ زﻣـﺎن و ﺑـﺎ داﻧﺴـﺘﻦ ﭼﮕـﻮﻧﮕﻲ ﻓﺮاﻳﻨـﺪ ﺗﺤﻮل آن ﻧﻈﺎم ﻣﻲ ﺗﻮان ﻫﺮ ﺣﺎﻟﺖ آﺗﻲ آن را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮد (ﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪ آن ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ). ﭼﻨﻴﻦ دﻳﺪﮔﺎﻫﻲ در ﻃﻴﻒ ﮔﺴﺘﺮده و رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﺟﺒﺮﮔﺮاﻳﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ- ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺟﺎي ﻣﻲﮔﻴـﺮد و در ﻣﻨﻈﺮ آن ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ وﺿﻌﻴﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻧﻈﺎم اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻛﺎرﻛﺮد آن، از وﺿﻌﻴﺖآﻳﻨﺪه اﺟـﺰا و ﻛﺎرﻛﺮد آنﻫﺎ آﮔﺎه ﺷﺪ.

2ـ ﺷﻨﺎﺧﺖ دﻗﻴﻖ ﻫﻤﻪ اﺟﺰاي ﻧﻈﺎم ، ﻛﺎرﻛﺮد اﺟﺰا و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻣﻴﺎن ﻛﻨﺶ آن ﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﻴـﺮون از ﻧﻈﺎم.

روش ﻫﺎي ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ آﻳﻨﺪه، ﻣﺘﻨﻮع ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﭘﻴﺶﻓـﺮض ﻫـﺎي ﮔﻮﻧـﺎﮔﻮن و در ﺧـﺪﻣﺖ ﻫـﺪف ﻫـﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻋﺪه اي ﺑﺎ ﻓﺮض ﻫﻤﺴﺎﻧﻲ روﻳﺪادﻫﺎي ﻛﺬﺷﺘﻪ و آﻳﻨﺪه ﺑﺎ ﺗﺤﻠﻴـﻞ ﮔﺬﺷـﺘﻪ، ﺳـﺎدهﺗـﺮﻳﻦ آﻳﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻫﺎ را ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲ دارﻧﺪ. ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺘﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ذﻳـﺮﺑﻂ و ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻫﻤـﻪ رواﺑﻂ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ و آﺛﺎر ﻣﺤﺘﻤﻞ اﺟﺰا ﺑﺮ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ، ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻔﺼﻠﻲ از آﻳﻨﺪه اراﻳﻪ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ. اﻓـﺮادي ﺑـﺎ در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﺟﻨﺒـﻪﻫـﺎي ﻛﻠﻴـﺪي وﺿـﻌﻴﺖ ﻣﻮﺟـﻮد ﻳـﺎ وﺿـﻌﻴﺖ آﺗـﻲ ﻣﺤﺘﻤـﻞ، ﺑـﺎ ﺑﻬـﺮهﮔﻴـﺮي از دادهﭘﺮدازي ﻫﺎي ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي و ﺧﻠﻖ اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺧﺎص ﺑﻪ ﺷﺒﻴﻪﺳﺎزي ﺣﺎل ﻳﺎ آﻳﻨﺪه ﻣـﻲﭘﺮدازﻧـﺪ و رﻓﺘـﺎر اﻟﮕﻮﻫﺎ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي آﺗﻲ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ. ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑـﻪ ﮔـﺮدآوري و ﻫﻤﺨـﻮاﻧﻲ ﻛـﺮدن ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻫﺎي ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻳﻚ ﺣﻮزه ﺧﺎص ﻣﻲ ﭘﺮدازﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﺟﻤﺎع ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮﻻت در آن ﺣﻮزه ﺧﺎص دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ؛ در ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺷﺨﺎﺻﻲ ﺑﺎ ﻣﻬﺎرت ﻫﺎي وﻳﮋه ، ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨـﻲ روﻳﺪادي ﺧﺎص در وﺿﻌﻴﺖ ﺧﺎص آﺗﻲ ﻣﻲﭘﺮدازﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرداري از ﺳﻄﻮح ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن آﻣﻮﺧﺘﮕﻲ و ﻣﻬﺎرت، ﺗﺨﺼﺺ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﭼﻮن ﺷﺮﻛﺖﻫﺎي ﺑﺰرگ ﻣﻲﻓﺮوﺷﻨﺪ.[1]


ﺗﻌﺮﻳﻒ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ

ﭘﺮﻓﺴﻮر ارﻧﺴﺖ ﺑﺮاون ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ:


ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ، ﻛﻮﺷﺸﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎ و اﻗﺪاﻣﺎت ﻓﻌﻠـﻲ ﻣـﺎ ﺑـﺮ آﻳﻨﺪه ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻣﺎ آﻳﻨﺪه را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ آن را ﺑـﻪ ﻧﺤـﻮ ﻣﻄﻠـﻮب درﻳﺎﺑﻴﻢ.[11]

ﺗﻔﺎوت ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ و آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري

در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﻼش ﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪد و ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﺤﻘﻴـﻖ در ﻣـﻮرد آﻳﻨـﺪه و ﺑـﺎ ﻫـﺪف درﻛﻲ درﺳﺖ از آن اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﺪون ﺷﻚ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎه ﻫﻤﻪ آنﻫﺎ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي درﺳﺖ ﺑﺮاي آﻳﻨﺪه ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان اﻗﺪاﻣﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺟﻬﺖ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ آﻳﻨﺪه را از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺗﻼشﻫﺎ داﻧﺴﺖ. در ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﺗﻼش ﻣـﻲﺷـﻮد ﺗـﺎ ﺑـﺎ ﺗﻜﻴـﻪ ﺑـﺮ ﻣﺸـﺎﻫﺪات و ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺗﻜﺮار ﺷﺪه در ﮔﺬﺷﺘﻪ، آﻳﻨﺪه را ﭘﻴﺶﮔﻮﻳﻲ ﻛﺮد.

ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن و ﻓﺸﺎر اﻧﺘﻘﺎدات زﻳﺎدي ﻛﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ روش ﺗﺠﺮﺑﻲ وارد ﺑﻮد، ﻣﺎﻧﻨـﺪ اﺗﻜـﺎي ﺑـﻴﺶ از ﺣﺪ ﺑﺮ داده ﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻋﺪم وﺟﻮد اﻃﻼﻋﺎت ﺟﺎﻣﻊ و ﻗﺎﺑﻞ اﻃﻤﻴﻨﺎن در ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻮارد و ﺻﺮفﻧﻈﺮ ﻛﺮدن از ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬار در ﻣﺴﺎﻳﻞ ﭘﻴﭽﻴﺪه، ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ ﺿﻌﻒ و ﻋﺪم ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﺗﻜﺎ ﺑﻪ اﻳـﻦ روش ﭘﺮرﻧﮓﺗﺮ ﺷﻮد. ﺑﻪ وﻳﮋه آن ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻧﮕﺮش، آﻳﻨﺪه اﻣﺮي ﺛﺎﺑﺖ، ﺑﺪون ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﻣﻨﺘﺞ از ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﻓﺮض ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﻴﭻ ﻧﻘﺸﻲ در ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي آن ﻧﺪارد و ﻧﺎﭼﺎر اﺳﺖ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪ ﻧﺤـﻮه ﭘﺬﻳﺮش و اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺎ آن ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﺪ.

ﺣﺎل آﻧﻜﻪ ﻇﻬﻮر داﻧﺶ ﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬار اﻧﺴـﺎن در ﺗﻐﻴﻴـﺮ روﻧـﺪ ﮔﺬﺷـﺘﻪ و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي آﻳﻨﺪه، ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﺳﺘﻔﺎده و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ را ﺑﻬﺒﻮد داده اﺳـﺖ. ﺑـﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴـﺐ ﺑﺮرﺳﻲ آﻳﻨﺪه ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﺗﺨﻤﻴﻦ اﺣﺘﻤﺎل وﻗـﻮع آﻳﻨـﺪه ﻫـﺎي ﺧـﺎص ﻧﺒـﻮده، ﺑﻠﻜـﻪ ﺷـﺎﻣﻞ ﺗﻌﻴـﻴﻦ آﻳﻨﺪه ﻫﺎي ﻣﻄﻠﻮب و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ روش ﺗﺤﻘـﻖ آن ﻫـﺎ ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲﺷـﻮد. ﻳﻜـﻲ از اﻳـﻦ داﻧـﺶ ﻫـﺎي ﺟﺪﻳـﺪ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري اﺳﺖ. در ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري، داﻧﺸﻲ ﭘﻴﺶﮔﺴﺘﺮ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻦ آﻳﻨﺪه و ﺑﺮاﺳﺎس اﻳﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﻛﻪ آﻳﻨﺪه ﻣﺘﺄﺛﺮ از اﻗﺪاﻣﺎت و ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت اﻣﺮوز اﺳﺖ. ﻧﻜﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫـﺮ ﭼﻨـﺪ در آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري از اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﮕﺎﺷﺖ ﻣﺴﻴﺮ1 و ... اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷـﻮد، اﻣـﺎ ﻧﺘـﺎﻳﺞ و ﺧﺮوﺟﻲ ﻫﺎي آن ﻛﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎوت از ﻧﺘﺎﻳﺞ و ﺧﺮوﺟﻲ ﻫﺎي ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ اﺳﺖ. در واﻗﻊ ﺗﺄﻛﻴﺪ آﻳﻨـﺪهﻧﮕـﺎري ﺑﺮ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ آﻳﻨﺪه ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎ و اﻗﺪام ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻦ آﻳﻨﺪه، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻟﺰام ﻫﺎي دﻗﻴﻖﺗﺮ ﻳﻚ آﻳﻨﺪه ﻣﻄﻠﻮب و ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻧﻤﻮدن ﻋﺪم ﻗﻄﻌﻴﺖ اﺳﺖ. ﺑﺪن ﺗﺮدﻳﺪ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺴﺘﺮ

اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي ﺟﺎﻣﻊﺗﺮ و دﻗﻴﻖﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﮔﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎي ﭘـﻴﺶ رو ﻣﺘﻨـﻮعﺗـﺮ و ﻗﺎﺑـﻞ اﺗﻜـﺎﺗﺮ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.[12]

ﻻزم ﺑﻪ ﻳﺎدآوري ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي درازﻣﺪت، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻧﻴﺎزﻫﺎ، اﻟﺰام ﻫﺎ، ﺿﻌﻒ ﻫﺎ، ﻗﺪرت ﻫﺎ و ﺑﺮﺗﺮي ﻫﺎي آﻳﻨﺪه اﺳﺖ. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰان راﻫﺒﺮدي ﺗﻤﺎﻳﻞ دارﻧـﺪ درﺑﺎره ﺗﻌﺪاد، ﻣﺎﻫﻴﺖ، وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎ و ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﺸﻜﻼت و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي در ﺣﺎل ﻇﻬﻮر ﺣـﺪس ﻣﻨﻄﻘـﻲ ﺑﺰﻧﻨﺪ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، آن ﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻً آﻳﻨـﺪهﻧﮕـﺎري را ﺗﺸـﻮﻳﻖ و از آن ﺣﻤﺎﻳـﺖ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ. وﻳﮋﮔـﻲ ﻣﺸـﺘﺮك ﮔﺰاره ﻫﺎي آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري و ﮔﺰاره ﻫﺎي ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﭘﻴﺶﮔﻮﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻴﺖ و ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣـﺮﺗﺒﻂ ﺑـﺎ زﻣـﺎن و ﻣﻜﺎن ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳﺖ.[13]
ﺑﺮﺗﺮي آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﺑﺮ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ، دوﻟﺖﻫﺎ و ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﻛﺮد. در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ و ﻫﻢ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري، ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻼشﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺮاﻳﻂ آﻳﻨﺪه ﺑـﺮ ﻣﺒﻨـﺎي اوﺿـﺎع ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ، وﻟﻲ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ، ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ ﻧﻴﺰ دارد. در واﻗﻊ، ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ آﻳﻨﺪه ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت، ﻣﻴﺎن ﻣﺪت و ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﺑﺎ ﺷﻴﻮهﻫﺎﻳﻲ ﻋﻠﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻳﺎ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﻣﻄﺮح درﺑﺎرة آﻳﻨﺪه ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ، ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻳﻚ آﻳﻨﺪه ﻳﺎ ﭼﻨﺪﻳﻦ آﻳﻨﺪه ﻣﺤﺘﻤﻞ را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮد. در واﻗﻊ، اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري ﺑﺮاي آﻳﻨﺪه ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ از روشﻫﺎي ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻲ ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ آنﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد، اﻣﺎ ﻣﻴﺰان ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ. ﻛﺎر ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ آﻳﻨﺪهﻫﺎي ﻣﻤﻜﻦ و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﺴـﻴﺮﻫﺎي اﺑﺘـﺪاﻳﻲ درﺑـﺎرة آﻳﻨـﺪه ﭘﺎﻳـﺎن ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ. ﻫﺮﭼـﻪ روشﻫﺎي ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎ از آنﻫﺎ ﺑﺮاي ﺑﻬﺘﺮ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻛﺮدن روﻳﺪادﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﺷﻮد. در ﺿﻤﻦ دﻗﺖ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ اﻓﻖ زﻣﺎﻧﻲ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ، راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻜﻮس دارﻧﺪ.

از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ، آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ درك آﻳﻨﺪهﻫﺎي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻠﻜﻪ آﻣﺎدﮔﻲ ﺑﺮاي اﺗﺨـﺎذ ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي آﻳﻨﺪه ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ. آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ آﻳﻨﺪه ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ اﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎ، اﺣﺘﻤﺎل وﻗﻮع آنﻫﺎ و ﻣﻄﻠﻮﺑﻴﺖ آنﻫﺎ را ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي اﻣﻜﺎن١ و ﻣﻄﻠﻮﺑﻴﺖ٢ ﻣﻲرﺳﺪ (درواﻗﻊ، ﺧﺮوﺟﻲ اﻳـﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از اوﻟﻮﻳﺖﻫﺎي ﺑﺮﺗﺮ از ﺗﺼﺎوﻳﺮ آﻳﻨـﺪه اﺳـﺖ). ﭘـﺲ از اﻳـﻦ اﻧﺘﺨـﺎب و ﻣﻘﺎﻳﺴـﻪ ﺑـﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﺣﺎل، ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎي ﻻزم ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﮔﺰﻳﻨﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﺗﺨﺎذ ﻣﻲﺷﻮد. اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻛﺎر ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي راﻫﺒﺮدي ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺰو وﻇﺎﻳﻒ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﻧﻴﺴﺖ. آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﺗﻨﻬﺎ در ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ

ﻣﻘﺼﺪ و ﻳﺎ ﻫﺪف ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﺪ.[14]


اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺗﺮﺟﻴﺢ دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري و ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ

ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ ﻫـﺎي آﻳﻨـﺪهﻧﮕـﺎري را ﻣـﻲﺗـﻮان در دو ﮔـﺮوه ﻃﺒﻘـﻪﺑﻨـﺪي ﻧﻤـﻮد؛ ﮔـﺮوه اول ارﺑﺎبرﺟﻮﻋﺎن ﻳﺎ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري و ﮔﺮوه دوم ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻓـﺮادي ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺪﻳﺮان ارﺷﺪ، ﺳﻴﺎﺳﺖﻣﺪاران و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاران ﻛﻪ ﻫﺪف ﻋﻤﺪه آنﻫﺎ ﻛﺴﺐ اﻃﻼﻋـﺎت ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﺑﺮاي ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي اﺛﺮﺑﺨﺶ و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ، ﮔﺮوه ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ.

ﮔﺮوه دوم ﻣﺘﺸﻜﻞ از ﺗﺤﻠﻴﻞﮔﺮان و ﻣﺸﺎوراﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺪف ﻋﻤﺪه آن ﻫـﺎ ﺟﻤـﻊآوري و ﺗـﺄﻣﻴﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اﻋﻀﺎي ﮔﺮوه اول اﺳﺖ. اﻏﻠﺐ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﻣﺴـﺆوﻟﻴﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻧﻘﺶ ﻣﺸﺎور را ﺑﺎزي ﻛﺮده و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي اﺛﺮﺑﺨﺶ ﺳﻬﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.[15]

ﺑﻪ ﻛﻤﻚ اﺳﺘﻌﺎره ﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮان اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺗﺮﺟﻴﺢ اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ را اﺳﺘﺨﺮاج ﻛـﺮد. ﻳﻜـﻲ از ﻓﻀـﺎﻫﺎي اﺳﺘﻌﺎرهاي ﺳﺎده و ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢ »ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ در ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻪآﻟﻮد« اﺳﺖ. ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎي ﻋﻤﺪه اﻳﻦ ﻓﻀﺎي اﺳـﺘﻌﺎرهاي ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:

ﻣﺸﻜﻞﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ ﻳﻚ ﻫﺪف راﻫﺒﺮدي ﻳﻚ رﻗﻴﺐ

ﻳﻚ ﻣﺤﻴﻂ ﺳﺮﺷﺎر از ﻋﺪم ﻗﻄﻌﻴﺖ ذاﺗﻲ

در واﻗﻊ ﻓﻀﺎي ﻣﻪآﻟﻮد اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻨﺪه و ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪه ﻋﺪم ﻗﻄﻌﻴﺖ ﻫﺎي ذاﺗﻲ اﺳﺖ. ﻓﻀﺎي ﻣﻪ آﻟﻮد ﺳﺒﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﺪاﻧﺪ ﻣﺸﻜﻞ ﻫﺎ و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي آﻳﻨﺪه دﻗﻴﻘﺎً ﻛﻲ و ﻛﺠﺎ ﻇﻬﻮر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛـﺮد.

ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ در ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻪآﻟﻮد در زﻳﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﺪهاﻧﺪ.


ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ در ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻪآﻟﻮد

ﺗﺼﻮر ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ و ﻳﻚ ﻧﻔﺮ دﻳﮕـﺮ، ﻛـﻪ رﻗﻴﺒﺘـﺎن اﺳـﺖ، در ﻛﻨـﺎر ﻳـﻚ ﺟﻨﮕـﻞ ﻧﺴـﺒﺘﺎً ﺑـﺰرگ اﻳﺴﺘﺎدهاﻳﺪ. ﻫﺮ دو ﻣﻲداﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از اﻳﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرگ و ﻣﺠﻠﻞ ﻣﻲرﺳـﻴﺪ. ﻫـﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺳﺪ، ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ او ﺗﻌﻠﻖ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ﻫﺮ دو ﭘﻴﺎده ﻫﺴﺘﻴﺪ و ﻋﺒـﻮر از ﺟﻨﮕـﻞ
ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﻃﻮل ﻣﻲﻛﺸﺪ. در اﻳﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﻳﻚ ﻫﻮاي ﻣـﻪآﻟـﻮد ﻧﺴـﺒﺘﺎً ﻏﻠـﻴﻆ وﺟـﻮد دارد، ﻃﻮري ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ دوردﺳﺖ ﻫﺎ و اﻃﺮاف ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﻨﻴﺪ. در ﺿـﻤﻦ ﻗـﺒﻼً ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺟﻨﮕﻞ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺎ ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ:
1. ﺟﻌﺒﻪ ﭘﺮ از ﭘﻮل

2. ﮔﺮگ

3. اﺳﺐ

4. ﭼﺎﻟﻪ

ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻟﮕﻮي ﺗﺮﺟﻴﺢ اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠـﻒ از ﻳـﻚ ﭘﺮﺳـﺶﻧﺎﻣـﻪ اﺳـﺘﻔﺎده ﻣـﻲﺷـﻮد و ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎي داده ﺷﺪه ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎي اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ، ﻣﻲﺗﻮان اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﺘﻌﺪدي را اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻛـﺮد و اﻳﻦ اﻟﮕﻮي ﺗﺮﺟﻴﺢ ﺧﺎص، ﺣﺎﻛﻲ از ﮔﺮاﻳﺶ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺎﺳﺦدﻫﻨـﺪﮔﺎن ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ آﻳﻨـﺪهﻧﮕـﺎري اﺳﺖ.

ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎي ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺳﺎده از ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﻧﺸﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ اﻟﮕﻮﻫـﺎي ﺗـﺮﺟﻴﺢ ﺑـﻴﺶ از %70

اﻓﺮاد ﺑﺎ ﮔﺮاﻳﺶ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺗﻄﺒﻴﻖ دارد. در واﻗﻊ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﮔﺮوه ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘـﺪار اﻃﻼﻋﺎت درﺑﺎره ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻣﺸﻜﻞ ﻫﺎ و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮده و آن ﻫﺎ اوﻟﻮﻳـﺖ ﺑﻴﺸـﺘﺮي ﺑـﺮاي از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻋﺪم ﻗﻄﻌﻴﺖ ﻫﺎي ذاﺗﻲ ﻣﺤﻴﻂ ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴـﺘﻨﺪ. در واﻗـﻊ ﺑـﺎ ﻧﺒـﻮد ﭼﻨـﻴﻦ ﻋـﺪم ﻗﻄﻌﻴـﺖ ﻫـﺎﻳﻲ ﻧﮕﺮاﻧﻲﻫﺎي آنﻫﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻧﻴﺎزﻫﺎي آنﻫﺎ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻣﻲﺷﻮد.

ﭼﻨﻴﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ درﺑﺎره ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻣﺸﻜﻞﻫﺎ و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ در ﺟﻨﮕﻞ ﻣـﻪآﻟـﻮد، ﺑـﻪ ﺗﺨﻤـﻴﻦ اﺣﺘﻤﺎل ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻳﺎ داﻧﺴﺘﻦ اﻳﻨﻜﻪ ﻛﻲ و ﻛﺠﺎ ﭘﻴﺪا ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، ﻛﻤﻜﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ. در ﺣﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ آﻣﺎدﮔﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاي ﺑﺮدن ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺴـﺘﮕﻲ دارد ﻛـﻪ ﻣﺎﻫﻴـﺖ ﻣﺸـﻜﻞ ﻫـﺎ و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﻦﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻت و ﻋﺪم ﻗﻄﻌﻴﺖ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻛﻲ و ﻛﺠﺎ را ﺑـﺪاﻧﻴﻢ.

از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ، در دﻧﻴﺎي واﻗﻌﻲ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻋﺪم ﻗﻄﻌﻴﺖ ﻫﺎي ذاﺗﻲ، ﻳﻌﻨﻲ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻫﻮاي ﻣﻪآﻟـﻮد ﺟﻨﮕﻞ، اﮔﺮ ﻧﮕﻮﻳﻴﻢ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ، ﺑﺴﻴﺎر دﺷﻮار اﺳﺖ.

اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎت را ﻣﻲﺗﻮان ﻳﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ اﺳـﺘﻌﺎره ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻪآﻟﻮد ﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ آﺛﺎر ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ آن ﻫﺎ اﺳﺘﺨﺮاج ﻛـﺮد. ﺑـﻪ ﻛﻤـﻚ ﺗﺤﻠﻴـﻞ ﻣﺤﺘـﻮا ﻣﻲﺗﻮان ﻓﺮاواﻧﻲ ﮔﺰارهﻫﺎي آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﻳﺎ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ در ﻣﻄﺎﻟﺐ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري را اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻛﺮد.

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣـﻲدﻫﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻴﺶ از %70 ﻣﻄﺎﻟـﺐ ﮔـﺰارش ﺳـﺎﻻﻧﻪ Outlook، ﻛـﻪ ﻳﻜـﻲ از ﮔﺰارش ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري اﺳﺖ، ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﮔـﺮاﻳﺶ دارﻧـﺪ.
در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ، اوﻟﻮﻳﺖ اﺻﻠﻲ را ﺑﻪ ﺑﺤـﺚ درﺑـﺎره اﻣﻴـﺪﻫﺎ، ﺗـﺮس ﻫـﺎ،

آرزوﻫﺎ، ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ و ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎ و ﻧﻪ ﻣﻜـﺎن ﻳـﺎ زﻣـﺎن ﭘﻴـﺪاﻳﺶ آن ﻫـﺎ، اﺧﺘﺼـﺎص ﻣـﻲدﻫﻨـﺪ. در واﻗـﻊ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪي ﻫﺎي ذﻫﻨﻲ ﺧﻮد، اﻃﻼﻋﺎت، داﻧﺶ و ﺑﻴﻨﺶﻫﺎﻳﻲ را درﺑﺎره واﻗﻌﻴﺖﻫﺎي در ﺣﺎل ﻇﻬﻮر ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺟﻤﻊآوري و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.

ﻣﺸﺎوران آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ اﻏﻠﺐ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﺧﻮد را ﺑـﻪ اﺑﺰارﻫـﺎ و ﺗﻮاﻧﻤﻨـﺪي ﻫـﺎي ﻻزم ﺑـﺮاي ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﻳﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻣﺸﻜﻞ ﻫﺎ و ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺮهﺑﺮداري از ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﻣﺠﻬﺰ ﺳﺎزﻧﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈـﻮر ﺑﻴﺸـﺘﺮ آن ﻫـﺎ ﺗﻤﺎﻳﻞ دارﻧﺪ درﺑﺎره داﻣﻨﻪ، ﻣﺎﻫﻴﺖ و ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﺸﻜﻞ ﻫﺎ و ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي در ﺣـﺎل ﻇﻬـﻮر ﺣـﺪس ﻫـﺎي ﻣﻨﻄﻘﻲ اراﻳﻪ دﻫﻨﺪ.

اﻳﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺨﺘﺼﺮ و اﺑﺘﺪاﻳﻲ ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﺎﻫﻤـﺎﻫﻨﮕﻲ ﻳـﺎ ﺷـﻜﺎف ﺑـﻴﻦ ﻃـﺮز ﻓﻜـﺮ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري و ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ وﺟﻮد دارد. ﭘﺮ ﻛﺮدن اﻳﻦ ﺷﻜﺎف ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﭘﻴﻮﻧـﺪ داﻧﺶ ﻧﻈﺮي و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻋﻤﻠﻲ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﻣﻲﺷﻮد. آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮان، در اﻏﻠﺐ ﻣـﻮارد ﻣﺠﺒﻮرﻧـﺪ ﺑـﻪ ﺳـﻤﺖ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺎري ﮔﺮاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و از ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻨﻨﺪ؛ ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫـﺎ و ﻣﻮاﻧـﻊ ﻣﺘﻌـﺪدي ﺑـﺮاي ﻛﺴﺐ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺎﻣﻞ درﺑﺎره ﺷﺮاﻳﻂ آﻳﻨﺪه وﺟﻮد دارﻧﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد، آنﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳـﺪ از ﮔـﺮاﻳﺶ ﻃﺒﻴﻌـﻲ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﺧﻮد - ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺎي ﻣﻬﻢ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارﻧﺪ- ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺑﺮاي ﮔﺰاره ﻫﺎي ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ، ﻏﺎﻓﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ.[13]

------------------------------------------------
1 Think tank 2 Policy Sceinces 3 Lasswell 4 Lerner

5 Developmental Construct 6 Development Construct

------------------------------
1 The Image of The Future 2 Polak 3 Jouvenels

4 World Future society 5 Edvard Cornish 6 World Future Studies Federation 7 Aurelio Peccei 8 The Study of Future 9 Ogburn
-------------------------------------
1 Daedalus 2 Kohn and Wiener 3 Multi - Field

---------------------------
1 . Road Map
----------------------------

1 Feasibility 2 Desirability
----------------------------------



مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:


منبع:


بنیاد آینده‌نگری ایران



جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۲۹ مارس ۲۰۲۴

دانش نو

+ ۹ نکته که باید درباره هوش مصنوعی بدانید bbv

+ مطالعه دانشگاه استنفورد: با تغییرات هوش مصنوعی انسان‌ها نگران موقعیت خود هستند یسنا امان‌پور

+ دستور کار انسانى جديد / مقالا ای از کتاب انسان خداگونه يووال نوح

+ پلورالیسم چیست؟ قیصر کللی

+ اعضای مصنوعی رباتیک نرم مبتنی بر میکروسیالات، به کمک بیماران دیابتی می‌آیند ´-

+ مهارت تصمیم‌گیری چیست؟ هرمز پوررستمی

+ هوش مصنوعی توزیعی و تجمیعی چیست؟ 

+ تاثیر ابزارهای هوشمند بر کنترل شیوع بیماری‌های فراگیر. 

+ موانع خلاقیت کدامند؟ هرمز پوررستمی

+ نیازی بدون پاسخ! نوآوری اجتماعی را وارد کنیم!  سعید قاسمی زاده تمر

+ مهارت بهتر است یا مدرک دانشگاهی حمیدرضا تائبی

+ علم و اخلاق در گفت‌وگو با دکتر موسی اکرمی؛ دکتر موسی اکرمی

+ مدیریت آینده نگر در ICT 

+ چرا هوش و مهارت، برای داشتن یک شغل کافی نیستند؟ هرمز پوررستمی

+ شرایط اجتماعی چگونه است؟ از منظر چند جامعه شناس ساناز عباس زاده

+ بازگشت به دنیای هنرهای دیجیتال  مهدی صنعت‌جو

+ 2019 

+ مشتری رسانه است فرنود حسنی

+ چه چیزی ترقی بشریت را توجیه می‎کند؟1 یووال نوح هراری

+ تغییر پرشتاب الگو‌های سنتی را منسوخ خواهند کرد 

+ مهارت های مورد نیاز انسان آینده 

+ بازگشت به دوران دولت-شهر برگردان: سپیده جدیری

+ انسان آینده، تسخیر سیر تکامل به دست بشر 

+ نویسنده «انسان خردمند» از کتاب تازه خود گفت  یووال نوح هراری

+ مرد «شپشو» یا منادی عقلانیت؟ دکتر موسی اکرمی

+ رسالت فلسفه آسمان است یا زمین؟ دکتر محسن رنانی

+ جامعه شناسی و فردیت دکتر منیژه نویدنیا

+ تمام قدرت به کجا منتقل شد؟  یووال نوح هراری

+ دفاعم از جامعه‌شناسی مرتبط با واقعیت‌هاست تا مبتنی بر ایدئولوژی! 

+ آنچه مرا نکُشد هرمز پوررستمی

+ جامعه شناسی آموزش و پرورش- رضا جوان

+ پیامدهای مدرنیت -  آنتونی گیدنز

+ اتاق شیشه ای و هنر هشتم زندگی در واقعیت موازی  دکتر مهدی مطهرنیا

+ آزمون های انديشه ورزی در بارۀ خود انديشه حسین کاشفی امیری

+ جامعه شناسی آموزش و پرورش. 

+ گوگل و پایان آزادی اراده یووال نوح هراری

+ انسان از کجا آمد به کجا می رود؟ محمد طبیبیان

+ بازگشت به خانه میثاق محمدی‌زاده

+ هک کردن مغز، کلیدی برای موفقیت مهسا قنبری

+ چهار راهکار برای هک مغز به‌منظور افزایش موفقیت و بهره‌وری مهسا قنبری

+ نوآوری در عصر دیجیتال ؛ چشم‌اندازی جدید برای خدمات 

+ لیدرهای انقلاب صنعتی چهارم 

+ چطور می‌توانیم برای دریافت حقوق بیشتر چانه‌زنی کنیم؟ حمیدرضا تائبی

+ سرمایه اجتماعی دانش آموزان مهدی ولی نژاد

+ جامعه شناسی آموزش و پرورش 

+ ابرها دگرگون می‌شوند، دگرگون می‌کنند و دنیای فناوری را سیراب می‌کنند حمیدرضا تائبی

+ چه چیزی ترقی بشریت را توجیه می‎کند؟ یووال نوح هراری

+ چشم را باید شست…. جور دیگر باید دید دکتر سید کمال الدین موسوی

+ جنبش روش های آمیخته 

+ جامعه شناسی فرهنگی؛ انسان های جامانده دکتر منیژه نویدنیا

+ انگیزه پیشرفت پایین ‌تر از متوسط عثمان آچاک

+ جامعه شناسی شهری و حس زندگی؟ دکتر منیژه نویدنیا

+ چرا ناهنجاری؟ 

+ سخنرانی حسین پاینده در نشست روانکاوی و تحلیل‌های کلان اجتماعی (۲)؛ 

+ چرا کسب‌ و کارهای نوپای موفق به‌سادگی ممکن است شکست بخورند؟ حمیدرضا تائبی

+ بنیان‌های نابرابری اجتماعی دکتر محسن رنانی

+ روانکاوی درمان فرد یا اجتماع 

+ مقدمه‌ای بر تاریخ زیبایی‌شناسی مدرن؛  پُل گایر، ترجمه سیدجواد فندرسکی

+ ظرفیت آموزشی بازی های رایانه  

+ افراد معمولی چگونه به افرادی خارق‌العاده تبدیل می‌شوند مهسا قنبری

+ چپ و راست مرده‌اند، زمین را می‌خواهی یا آسمان را؟ 

+ مهم‌ترین فنآوری‌ها در سال ۲۰۱۸ 

+ هوش مصنوعی می تواند طی بیست سال آینده تهدیدی برای ۴۷ درصد از مشاغل باشد 

+ در حسرت توسعه رضا داوری اردکانی

+ آزادی علمی مقصود فراستخواه

+ سازماندهي گروههاي مشارکتي در سازمانهاي يادگيرنده 

+ مديريت دانش، نياز سازمان هاي امروز 

+ مديريت استرس مجيد يوسفي

+ رقابت بزرگان بر سر تراشه‌های هوش مصنوعی و خیزش آرام تکینگی به‌سمت ما! حمیدرضا تائبی

+ تغییر اجتناب ناپذیر است و باید به منظور ایجاد تحولات مدیریت شود. 

+ ⁠دانشگاه اصفهان برگزار می کند: ⁠دانشگاه اصفهان

+ به فرزندانمان رحم کنیم دکتر محسن رنانی

+ زلزله در سیارات دیگر چگونه رخ می‌دهد؟ 

+ ساختمان‌های هوشمند فرشته نجات انسان‌ها می‌شوند حمیدرضا تائبی

+ استفاده از سیل تصاویری که در زلزله به راه می‌افتد مهدی صنعت‌جو

+ توانمند باشید، تا عرصه را به سایرین واگذار نکنید. حمیدرضا مازندرانی

+ انواع سازمانها Organization Types از دیدگاه برنامه ریزی هدف ها و وسیله ها راسل ایکا ف

+ هوش سازمانیم ‌تجاری است، پس موفق می‌شوم! حمیدرضا تائبی

+ درک اشارات دست با تصویربرداری صوتی مهدی صنعت‌جو

+ نقش بی بدیل هوش مصنوعی بر شهرها و شهروندان آنها محسن راعی

+ مزایای سواد اطلاعاتی 

+ هوش مصنوعی انویدیا، هوای آفتابی را برای ماشین های خودران شبیه سازی می کند! علیرضا فرجی علیرضا فرجی

+ فراگیری: نیازی پایه ای 

+ قلسفه و زندگی روزمره. موسی اکرمی

+ خلاقیت نمادین دهه هشتادی ها 

+ فهم سواد اطلاعاتی 

+ نظریه سواد رسانه ای در گفتگو با دکتر هاشمی 

+ در سال جدید مهندسی نرم‌افزار را جدی‌تر دنبال کنیم حمیدرضا تائبی

+ باید که لذت آموختن را دوباره بیاموزیم پوریا ناظمی

+ انقلاب هوش مصنوعی و تاثیر آن بر جامعه و شرکت ها 

+ توانمند باشید، تا عرصه را به سایرین واگذار نکنید حمیدرضا مازندرانی

+ وجود یخ در مدار استوای مریخ 

+ ظهور «ابر انسان‌ها» طی ۲۰ سال آینده 

+ دانشمندان به استقبال مهمترین پرسش های بشر می روند! 

+ آینده پژوهی و انواع آینده. محسن گرامی طیبی

+ ضریب رشد استارتاپ‌های ایرانی، بالاترین در منطقه نزدیک به متوسط جهانی 

+ نگاه تان به آینده است یا اکنون؟ 

+ اینجا همه آدم‌ها این‌جوری نیستند* مهدی صنعت‌جو

+ بدرود سیارۀ زمین؟ لورین رابینسون

+ تهدیدات اینترنت اشیا 



info.ayandeh@gmail.com
©ayandeh.com 1995