[19 Jan 2016]
[ رزمن، پاول و ویزگراو، برگردان پرستو جوزانی]
هنر، در بين کارکرد های ارتباطی، می تواند از لحاظ سبک سنجيده شود. کارکرد هنر نقشی است که در جامعه بازی میکند، هنر، که از طريق محتوايش ارتباط برقرار می کند، در آيين ها، انتقال ارتباطات، و لذت زيبايی به کار رفته میشود. ساختار ترکيب کننده ی اجزا و راهی برای کنار هم قرار دادن آنهاست. اين {ساختار} سبک {هنری} است. برای نمونه، هنر ساحل شمال غربی با سبک خاصی مشخص شده است، همان طور که از تصاوير اين بخش پيداست. چه مشخصه هايی آن سبک را به طور خاص متفاوت میکند؟ هنر منطقه ی ساحل شمال غربی در درجه ی اول تراشکاری سه بعدی روی چوب است. اين {امر} بی شک در ارتباط با اين واقعيت است که جوامع ساحل شمال غربی در جنگل های بارانی ساحل شمالی واقع شده اند، جايی که درختان عظيمی مانند سرو و صنوبر ماده ی خام عمده ای را برای تراشکاری آماده کرده اند. رنگ مورد استفاده در هنر ساحل شمال غربی غالباً زرد، سياه، قرمز، و سبز-آبی، همراه با چوب طبيعی بی رنگ به عنوان رنگ پس زمينه است. ماده ی رنگی مورد استفاده از مواد طبيعی-قارچها، دانهها، اُکر، خزه، و زغال چوب ساخته شده است. برای توليد سبز-آبی خاص مصرفی مس محلی را در ادرار می گذارند تا زنگ بزند.
به خاطر تأکيد بر مجسمه سازی فرم های دايره، مستطيل، بيضی، چرخشی و منحنی، حتی روی سطح صاف، غالب هستند. در هم پيچيدن فرم های حيوان و گاهی انسان، مانند آنچه بر ستون های توتمی يافت می شود، معمول است. فرانتس بواس[1] اشاره می کند که طرح حيوانات در هنر ساحل شمال غربی با تأکيد بر خصيصه های اصلی- چشم ها، لب ها، گوش ها، باله ها، پرها و دم ها مشخص می شود (1955). هر يک از گونه های حيوانی از وال کشنده تا سنجاقک با بازنمايی خصيصه های منحصر به فرد آن گونه ها می توانند شناخته شوند. بدين ترتيب، منقار تراشيده خصيصه ی متمايز عقاب، و پوزه خصيصه ی متمايز گرگ است. همان تکنيک های تراشکاری چوب برای استفاده در ساير [مواد]، مانند سنگ، استخوان، و فلز سازگار شده بود. هنرمندان ساحل شمال غربی در کنار تراشکاری مدور، همچنين روی سطوح دو بعدی نيز کار می کردند. تغيير فرم از سه بعدی به دو بعدی نيازمند تبديل طرح است. تکنيک سازگار شده برای طرح های دو بعدی شکاف بازنمايی خوانده می شوند. نقاشی روی جلوی خانه های سيمشيان[2] در تصوير تکنيک را نشان میدهد. خرس دو نيم شده است و دو طرف آن برای درست کردن جلوی خانه کنار يکديگر قرار گرفته اند. اين [تصوير] خرس را بازنمايی می کند –دو طرف در برش عرضی- اما همراه يکديگر يک خرس را شکل می دهند که به جلو نگاه می کند. دو مشخصه ی ديگر سبک هنری ساحل شمال غربی نيز مهم هستند. عناصر طرح تمام سطح را پوشش می دهند، بدون هيچ فضای خالی، و اشکال چشم مانند به عنوان پرکننده و در محل اتصالات استفاده شده اند. تصوير چشم ها در ماسک ها نشان دهنده ی اهميت زياد آنها در جامعه ی ساحل شمال غربی است. تمام اين خصيصه ها، با يکديگر، سبک متمايز هنر ساحل شمال غربی را شکل می دهند.
برای مفهوم سبک وجهی سلسله مراتبی وجود دارد. يک نفر می تواند از سبک فردی هنرمند صحبت کند، [يعنی] خصيصه هايی که کار يک هنرمند خاص را مشخص میکند. گاهی سبک هنری يک روستا، شهر، يا منطقه میتواند شناخته شده باشد. رجوع به سبک هنری يک جامعه، مانند کواکيوتل، بيشتر رايج است. برخی خصيصه های عمومی سبک هنری يک منطقه ی وسيع را ترسيم می کنند همان طور که در بالا برای ساحل شمال غربی نشان داديم. هنرمندان معاصر ساحل شمال غربی، مانند تراشکار برجسته هيدايی[3] بيل ريد[4]، از محتوای سنتی و سبک متمايز ساحل شمال غربی استفاده میکنند اما جنبه ی فردی خود را بدان اضافه می کنند. بنابراين سبک هر هنرمند متفاوت است، همانطور که برای هنرمندان معاصر اروپايی و آمريکايی ]متفاوت[ است. مجسمه ی برنزی، با پوششی شبيه به سنگ لوح، توسط بيل ريد، با عنوان "روح هيدا گوايی" در تصوير زير نمونه ای از ترکيب تم های سنتی از اسطوره های هيدا، همراه با نبوغ يک هنرمند خلاق است.
مفهوم سلسله مراتبی سبک در هنر جوامع پيچيده به کار میرود. می توان از سبک هنر رنساس [5]صحبت کرد، به طور مشخص از رنسانس ايتاليا، از مکتب های ونيز[6] يا فلورانس[7]، و از سبک خاص رافائل[8]، که متفاوت از تينتورتو[9] است. مفهوم سبک را می توان در هر سطحی به کار بست. [اين مفهوم] همچنين برای موسيقی و ادبيات، که ساختار سلسله مراتبی مشابهی دارند، قابل اطلاق است.
این مطلب ترجمه ی صفحه های 282-284 از کتاب زیر است:
Rosman, Abraham & Rubel, Paula G. & Weisgrau, Maxine (2009) THE TAPESTRY OF CULTURE : An Introduction to Cultural Anthropology; New York: Altamira
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
هنر، در بين کارکرد های ارتباطی، می تواند از لحاظ سبک سنجيده شود. کارکرد هنر نقشی است که در جامعه بازی میکند، هنر، که از طريق محتوايش ارتباط برقرار می کند، در آيين ها، انتقال ارتباطات، و لذت زيبايی به کار رفته میشود. ساختار ترکيب کننده ی اجزا و راهی برای کنار هم قرار دادن آنهاست. اين {ساختار} سبک {هنری} است. برای نمونه، هنر ساحل شمال غربی با سبک خاصی مشخص شده است، همان طور که از تصاوير اين بخش پيداست. چه مشخصه هايی آن سبک را به طور خاص متفاوت میکند؟ هنر منطقه ی ساحل شمال غربی در درجه ی اول تراشکاری سه بعدی روی چوب است. اين {امر} بی شک در ارتباط با اين واقعيت است که جوامع ساحل شمال غربی در جنگل های بارانی ساحل شمالی واقع شده اند، جايی که درختان عظيمی مانند سرو و صنوبر ماده ی خام عمده ای را برای تراشکاری آماده کرده اند. رنگ مورد استفاده در هنر ساحل شمال غربی غالباً زرد، سياه، قرمز، و سبز-آبی، همراه با چوب طبيعی بی رنگ به عنوان رنگ پس زمينه است. ماده ی رنگی مورد استفاده از مواد طبيعی-قارچها، دانهها، اُکر، خزه، و زغال چوب ساخته شده است. برای توليد سبز-آبی خاص مصرفی مس محلی را در ادرار می گذارند تا زنگ بزند.
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان