قتلعام سال ۶۷ در انتظار یک «وآیدا» است
راهی کتابخانه شدم تا اسناد مربوط به قتلعام «کاتین» KATYN را از لابلای کتابها پیدا کنم و ببینم چرا ستم بزرگی که در جنگ جهانی دوم بر لهستانی ها رفت، سالیان دراز سانسور میشد و ازمابهتران آن را جور دیگری جلوه میدادند.
این پرسش همیشه با من بود که چرا در زمان شاه یا بعد از انقلاب ما در ایران، کلمه ای از جنایت کاتین نشنیده بودیم.
راه طولانی بود و دوچرخه ام بر خلاف خودم بیحال و خسته...
آخرش هم وسط راه پنچر شد... درستش کردم و پا زدم و پا زدم تا به کتابخانه رسیدم.
اسناد دادگاه نورنبرگ را میدیدم که فردی به سویم آمد و مودبّانه پرسید: در باره چه چیز اینهمه با اشتیاق مطالعه میکنید؟
گفتم: در مورد قتلعام کاتین که جنایت علیه بشریت بود، کارگردان بزرگ لهستانی «آندژی وایدا» Andrzej Wajda نیز آنرا به تصویر کشیده است.
پرسید: چرا مسئله کاتین؟ این مسئله در رابطه با لهستان است.
گفتم: نخیر، مسئله کاتین به همه بشریت ارتباط دارد. مرا بیاد اسیرکُشی در میهنم و قتلعام سال ۶۷ که بخشی از هویت ایرانزمین است میاندازد. جنایت هولناکی که در انتظار یک «وایدا» است.
گفت: ولی کاتین مربوط به ۷۰ سال پیش است...
گفتم: من با قصه پر غصه کاتین، به امروز و به دردهای میهنم گریز میزنم.
تاریخ آموزنده است. باید اضطراب هایی را که در گذشته با آنها دست به گریبان بودیم، به نسل جدید نشان دهیم.