هیچ کار منظم و پیش بینی شده ای درباره ی جامعه اطلاعاتی درایران انجام نشده است و باید برنامه ا ی جامع برای آینده درباره ی جامعه ی اطلاعاتی در کشور طراحی شود. به گزارش خبرنگار جامعه اطلاعاتی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر کاظم معتمدنژاد - پدر علم ارتباطات ایران - در نشست علمی انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی با موضوع «ایران و مسایل جهانی راهبری اینترنت»، با بیان این مطلب و با اشاره به جمله ی یکی استادان خود مبنی بر این که امروز دولت ها با استفاده از توپخانه ی ارتباطات می جنگندند، اظهار کرد: برای آنکه بتوانیم در دنیای امروز به نحو بهتری وظیفه ی خود و رسالت های انقلاب را انجام دهیم باید توپخانه ی ارتباطات را بشناسیم؛ بنابراین ضروری است در چارچوب برنامه های جامعه ی اطلاعاتی این کار را دنبال کنیم. وی افزود: از آغاز تاسیس مطبوعات چاپی در دنیا تا به حال دو نیرو و تعارض وجود داشته است؛ یکی صاحبان سرمایه که روزنامه ها و بعدها سایر رسانه ها را راه اندازی کردند و دوم نیرویی که در برابر آن ایستادگی کردند، یعنی نیروهای سلطه و مقاومت؛ بین این دو نیرو همیشه و در تمامی عرصه ها تعارض وجود داشته است. او ادامه داد: اگر مبانی سیاسی و نظری نظام ارتباطات را بررسی کنیم، می بینیم همیشه مبارزه بین این دو نیرو وجود داشته و بعد از جنگ جهانی دوم نیز در چند مرحله ادامه پیدا کرده است؛ در جنگ جهانی دوم در کنفرانس بین المللی درباره چارچوب آزادی اطلاعات، آزادی به طور عام و مطلق بدون در نظر گرفتن محدودیتهایش مورد قبول قرار گرفت. وی ادامه داد: البته در آن کنفرانس نیز نماینده ی فرانسه بر این عقیده بود که آزادی بدون محدودیت قابل قبول نیست، اما آمریکایی ها نظر دیگری داشتند و معتقد بودند آزادی نامحدود است و کنگره نباید هیچ قانون محدودکننده ای برای آن وضع کند. معتمدنژاد با بیان اینکه در سال 1983 و در بیستمین اجلاس یونسکو جریان جنگ تغییر کرد و جنگ بر سر امکانات ارتباطاتی آغاز شد و پس از آن و در سال 1994 نیز بحث درباره ی خصوصی کردن ارتباطات ادامه یافت، تصریح کرد: پس از مدتی اجلاس جهانی سران درباره ی جامعه ی اطلاعاتی به کمک اتحادیه ی بین المللی راه دور جلسه هایی تشکیل داد و درباره ی نقش ارتباطات در اداره ی جامعه و همچنین اصطلاحات مبهمی مانند جریان آزاد اطلاعات، جهانی سازی وغیره به بحث پرداخت. وی با اشاره به اتفاقاتی که در این اجلاس ها روی داد اضافه کرد: در تمام اجلاس های برگزار شده و اجلاس هایی که تا سال 2010 برگزار می شود تنها جنبه های مشورتی مدنظر است و پس از آن قرار است در سال 2010 تصمیماتی گرفته شود که تا سال 2015 نیز باید اجرایی شوند. به گفته او برخی معتقدند واژه جامعه ی اطلاعاتی صحیح نیست، بلکه باید به دنبال دانش و آگاهی و شکل گیری جامعه ی معرفتی باشیم و حتی جامعه ی امنیتی، نظارتی و غیره را مطرح می کنند. آنها معتقدند باید استفاده از اینترنت مانند آموزش رایگان باشد و به عنوان اموال عمومی در اختیار دولت ها باشد و حتی جزو اموال عمومی جهانی قرار گیرد که باید در این زمینه ها کار شود. وی با اشاره به این که اطلاعات باید جزو عرصه ی عمومی جهانی باشد اضافه کرد: متاسفانه امروز مالکیت فکری به جای آنکه به فکر تحقق مالکیت مولفان باشد حقوق سرمایه گذاران را تامین کرده و حامی کشورهای سرمایه داری است. البته در جبهه ی مخالف یعنی جبهه ی مقاومت یکی از آخرین مقاومت ها تصویب قطعنامه ی جهانی تنوع فرهنگی با موافقت 190 کشور و مخالفت تنها 2 کشور یعنی آمریکا و اسرائیل در سال 2001 بود؛ هر چند آمریکایی ها سعی کردند با انعقاد قراردادهای دو جانبه از تحقق این قطعنامه جلوگیری کنند اما موفق نشدند. به گفته ی پدر علم ارتباطات ایران مسائل راهبری اینترنت یکی از مسائل مهمی است که باید در کنار تلاش برای تحقق جامعه ی معرفتی به آن توجه ویژه داشته باشیم، ضمن اینکه در اجلاس های اخیر حقوق ارتباطاتی در جامعه ی اطلاعاتی مورد توجه قرار گرفته است که ما نیز باید به آن ها توجه کنیم
، دکتر کاظم معتمدنژاد - پدر علم ارتباطات ایران
){kind=small}
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
هیچ کار منظم و پیش بینی شده ای درباره ی جامعه اطلاعاتی درایران انجام نشده است و باید برنامه ا ی جامع برای آینده درباره ی جامعه ی اطلاعاتی در کشور طراحی شود. به گزارش خبرنگار جامعه اطلاعاتی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر کاظم معتمدنژاد - پدر علم ارتباطات ایران - در نشست علمی انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی با موضوع «ایران و مسایل جهانی راهبری اینترنت»، با بیان این مطلب و با اشاره به جمله ی یکی استادان خود مبنی بر این که امروز دولت ها با استفاده از توپخانه ی ارتباطات می جنگندند، اظهار کرد: برای آنکه بتوانیم در دنیای امروز به نحو بهتری وظیفه ی خود و رسالت های انقلاب را انجام دهیم باید توپخانه ی ارتباطات را بشناسیم؛ بنابراین ضروری است در چارچوب برنامه های جامعه ی اطلاعاتی این کار را دنبال کنیم. وی افزود: از آغاز تاسیس مطبوعات چاپی در دنیا تا به حال دو نیرو و تعارض وجود داشته است؛ یکی صاحبان سرمایه که روزنامه ها و بعدها سایر رسانه ها را راه اندازی کردند و دوم نیرویی که در برابر آن ایستادگی کردند، یعنی نیروهای سلطه و مقاومت؛ بین این دو نیرو همیشه و در تمامی عرصه ها تعارض وجود داشته است. او ادامه داد: اگر مبانی سیاسی و نظری نظام ارتباطات را بررسی کنیم، می بینیم همیشه مبارزه بین این دو نیرو وجود داشته و بعد از جنگ جهانی دوم نیز در چند مرحله ادامه پیدا کرده است؛ در جنگ جهانی دوم در کنفرانس بین المللی درباره چارچوب آزادی اطلاعات، آزادی به طور عام و مطلق بدون در نظر گرفتن محدودیتهایش مورد قبول قرار گرفت. وی ادامه داد: البته در آن کنفرانس نیز نماینده ی فرانسه بر این عقیده بود که آزادی بدون محدودیت قابل قبول نیست، اما آمریکایی ها نظر دیگری داشتند و معتقد بودند آزادی نامحدود است و کنگره نباید هیچ قانون محدودکننده ای برای آن وضع کند. معتمدنژاد با بیان اینکه در سال 1983 و در بیستمین اجلاس یونسکو جریان جنگ تغییر کرد و جنگ بر سر امکانات ارتباطاتی آغاز شد و پس از آن و در سال 1994 نیز بحث درباره ی خصوصی کردن ارتباطات ادامه یافت، تصریح کرد: پس از مدتی اجلاس جهانی سران درباره ی جامعه ی اطلاعاتی به کمک اتحادیه ی بین المللی راه دور جلسه هایی تشکیل داد و درباره ی نقش ارتباطات در اداره ی جامعه و همچنین اصطلاحات مبهمی مانند جریان آزاد اطلاعات، جهانی سازی وغیره به بحث پرداخت. وی با اشاره به اتفاقاتی که در این اجلاس ها روی داد اضافه کرد: در تمام اجلاس های برگزار شده و اجلاس هایی که تا سال 2010 برگزار می شود تنها جنبه های مشورتی مدنظر است و پس از آن قرار است در سال 2010 تصمیماتی گرفته شود که تا سال 2015 نیز باید اجرایی شوند. به گفته او برخی معتقدند واژه جامعه ی اطلاعاتی صحیح نیست، بلکه باید به دنبال دانش و آگاهی و شکل گیری جامعه ی معرفتی باشیم و حتی جامعه ی امنیتی، نظارتی و غیره را مطرح می کنند. آنها معتقدند باید استفاده از اینترنت مانند آموزش رایگان باشد و به عنوان اموال عمومی در اختیار دولت ها باشد و حتی جزو اموال عمومی جهانی قرار گیرد که باید در این زمینه ها کار شود. وی با اشاره به این که اطلاعات باید جزو عرصه ی عمومی جهانی باشد اضافه کرد: متاسفانه امروز مالکیت فکری به جای آنکه به فکر تحقق مالکیت مولفان باشد حقوق سرمایه گذاران را تامین کرده و حامی کشورهای سرمایه داری است. البته در جبهه ی مخالف یعنی جبهه ی مقاومت یکی از آخرین مقاومت ها تصویب قطعنامه ی جهانی تنوع فرهنگی با موافقت 190 کشور و مخالفت تنها 2 کشور یعنی آمریکا و اسرائیل در سال 2001 بود؛ هر چند آمریکایی ها سعی کردند با انعقاد قراردادهای دو جانبه از تحقق این قطعنامه جلوگیری کنند اما موفق نشدند. به گفته ی پدر علم ارتباطات ایران مسائل راهبری اینترنت یکی از مسائل مهمی است که باید در کنار تلاش برای تحقق جامعه ی معرفتی به آن توجه ویژه داشته باشیم، ضمن اینکه در اجلاس های اخیر حقوق ارتباطاتی در جامعه ی اطلاعاتی مورد توجه قرار گرفته است که ما نیز باید به آن ها توجه کنیم
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان