كشور هندوستان پايگاهي عظيم از اطلاعات به دست آمده از اسكن 4/2 ميليارد چشم و اثر انگشت 2/1 ميليارد هندي را فراهم آورده است تا به واسطه آن به هر هندي هويتي بخشيده و به بهبود زندگي آنها كمك كند. اثر انگشت كارگران خارجي مزارع در دهلي نو براي استفاده در سيستم شناسايي هويت ملي اسكن مي شود. نام، سال تولد و آدرس كارگران ضبط مي شود سپس اثر انگشت آنها ذخيره شده و از آنها اسكن چشمي به عمل مي آيد. پس از انجام اين مراحل كارگران عددي 12 رقمي را دريافت مي كنند كه نخستين نشانه رسمي از وجود آنها در هندوستان به شمار مي رود. كارگران يا هر يك از شهروندان هندي مي توانند از اين عدد به همراه نسخه چاپ شده اثر انگشت خود براي معرفي خود در هرجاي كشور استفاده كنند، همچنين مي توانند با استفاده از آن از مزاياي رفاهي استفاده كنند، براي خود حساب بانكي افتتاح كنند يا از تلفن همراه در جايي بسيار دورتر از محل سكونتشان استفاده كنند، كاري كه براي بسياري از هندي ها غيرممكن به نظر مي آيد.
اين پايگاه اطلاعاتي از شهروندان هندي بزرگ ترين پايگاه بيومتريك در جهان است، مجموعه يي باورنكردني متشكل از 2/1 ميليارد هويت اما فراتر از ابعاد بزرگ و حجم اطلاعاتي كه در آن نهفته، اين هدف پروژه است كه از اهميت ويژه يي برخوردار است، هدف اين پروژه كاهش نابرابري طبقاتي متناسب با رشد اقتصادي هندوستان به واسطه ايجاد ارتباط ديجيتالي ميان هر يك از ساكنان اين كشور با توسعه و گسترش شديد و سريع هندوستان است.
پروژه پايگاه هويت هندي ها همچنين مي تواند از ميزان بروز خطرات بالقوه فساد مالي كه به تازگي در هندوستان منجر به تظاهراتي شده است نيز جلوگيري كند، براي مثال ايجاد سيستم الكتريكي نقل و انتقال و بهبود دادن بسياري از خدمات دولتي مي تواند از ميزان احتمال به سرقت رفتن مزاياي رفاهي شهروندان توسط برخي از مسوولان متخلف بكاهد. سيستم عددي جديد كه «آدهار» يا «بنياد» نام دارد مي تواند با استفاده از ابزار دستي بسيار ارزان قيمتي كه به شبكه تلفن همراه متصل است، هويت هر يك از شهروندان هندي را در كمتر از هشت ثانيه تاييد يا تعيين كند. اين پروژه به شكلي تاييد كننده اين واقعيت است كه هندوستان در ارتقاي فقراي خود به سوي مسير سعادت و كاميابي ناموفق بوده است، شايد هندوستان دومين اقتصاد جهان با بالاترين ميزان رشد باشد اما اين كشور بيش از 400 ميليون فقير دارد. بسياري بر اين باورند تكنولوژي مي تواند مشكلات موجود در هندوستان را برطرف كند زيرا مي تواند راهكاري براي تعامل انسان ها با يكديگر بدون نياز به وابستگي به مقامات محلي را به وجود آورد، افرادي كه در حال حاضر اصلي ترين دروازه بانان خدمات دولتي به شمار مي روند. دولت براي ساخت اين پايگاه از سيستم تركيبي غيرعادي استفاده كرده است: گروهي كوچك از ماموران دولتي، تعدادي از پيشكسوتان فناوري از «سيليكون ولي» و مشهورترين شركت هاي تكنولوژي بنگلور كه در بيشترين ميزان، تعداد آنها از 100 نفر تجاوز نمي كند. ارايه هر يك از عددهاي 12 رقمي سه دلار هزينه دارد كه تاكنون 30 ميليون نفر براي دريافت آن اقدام كرده اند، البته تمامي مراحل ثبت نام و دريافت اين عدد رايگان است. پايگاه اطلاعات هويت هندي ها از نظر بزرگي از بزرگ ترين پايگاه بيومتريك جهان كه به برنامه ويزاي امريكا اختصاص دارد نيز بزرگ تر است، پايگاه ويزاي امريكا در حال حاضر اطلاعات 100 ميليون انسان را در خود ذخيره كرده است. هند براي ثبت اطلاعات شخصي 2/1 ميليارد انسان، بايد 12 ميليارد اثر انگشت را جمع آوري كرده و 4/2 ميليارد چشم را اسكن كند. بر اساس گزارش ان بي سي، مانند هميشه اين طرح نيز مخالفان خاص خود را دارد، عده يي از شهروندان هندي و فعالان در زمينه حريم خصوصي معتقدند دولت مي تواند به سادگي از اين اطلاعات براي رديابي شهروندان استفاده كند، اين در حالي است كه هندوستان از قوانين قدرتمندي براي محافظت از حريم خصوصي شهروندان برخوردار نيست اما از سويي مقامات دولتي مي گويند اطلاعات بسيار محدودي از قبيل نام، جنسيت، اثر انگشت و محل تولد در اين پايگاه ذخيره خواهند شد، اطلاعاتي كه تنها مي توانند پاسخ بله يا خير را براي تعيين هويت يك فرد ارايه كند.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان