معلمان خوب هدف دارند
شما نمی‌توانید به معنای کلی خوب باشید، بلکه باید در چیزی یا کاری خوب باشید. به عنوان معلم معنایش این است که بدانید دانش‌آموزانتان چه انتظاری دارند، و برای رسیدن به این انتظارات برنامه‌ریزی کنید، شما هم درباره آنچه در کلاستان رخ می‌دهد، بر پایه اهدافی که می‌خواهید به آنها برسید، انتظاراتی دارید. اگر می‌خواهید بچه‌ها را برای اشتغال آماده کنید، از آنها وقت‌شناسی و توجه خوب انتظار دارید. اگر در یک کلاس کنکور تدریس می‌کنید، به توضیح شکل تست و کمک به بهبود مهارتهای امتحان دادن بچه‌ها وقت می‌گذرانید و اگر می‌خواهید شاگردانتان در خواندن کتاب، بهتر و جدی‌تر بشوند باید در کلاس وقتی برای خواندن و منابع و کتابهای لازم اختصاص بدهید.
معلمان خوب منتظر موفقیت همه دانش آموزان هستند
این پارادوکس بزرگ تدریس است. اگر ما خود ارزیابی‌مان را کاملاً بر پایه موفقیت شاگردانمان قرار بدهیم، حتماً ناامید خواهیم شد. در همه سطوح، به خصوص در آموزش بزرگسالان، فاکتورهای زیادی در زندگی دانش‌آموزان وجود دارد که نمی‌گذارد معلم موفقیت همه را تضمین کند. در عین حال، اگر ما با دیدگاهی جبری، دانش‌آموزانمان را به رفتار "دست من که نیست" واگذار کنیم، بچه‌ها بی‌تعهدی ما را حس می‌کنند و ناامید می‌شوند. ولی ما می‌توانیم با یک سؤال ساده محیط شادی را درست کنیم: آیا من همه کارهایی را که می‌توانستم در این کلاس، در این زمان، برای رسیدن به نیازهای همه بچه‌ها، برای رسیدن به همه موفقیت ممکن انجام بدهم، انجام داده‌ام؟ تا وقتی می‌توانید بگویید "بله"، شما محیط موفقیت را فراهم کرده‌اید.
معلمان خوب می توانند با ابهام کنار بیایند
یکی از بزرگترین چالش‌های تدریس از نبود بازخورد آنی و دقیق سرچشمه می‌گیرد. دانش‌آموزی که امروز در حال سرتکان‌دادن و زیرلب زمزمه‌کردن درس جبر از کلاس می‌رود، ممکن است فردا بگوید که موفقیت عالی‌ای در ریاضی به‌دست آورده و از درس دیروزتان تشکر کند. راهی برای پیش‌بینی دقیق نتایج بلند مدت کارمان وجود ندارد. اما گر ما در انتخاب استراتژی و محتوا هدف داشته باشد، و سعی در موفقیت همه دانش‌آموزان بکنیم کمتر دچار غافلگیری خواهیم شد و به‌جای‌آن، روی چیزهایی که می‌توانیم کنترل کنیم تمرکز خواهیم کرد و اعتماد خواهیم داشت که آمادگی با فکر و تأمل احتمالاً نتایج خوبی خواهد داشت نه نتایج بد.
معلمان خوب برای رسیدن به نیازهای بچه‌ها تغییر می‌کنند و منطبق می‌شوند
آیا واقعاً می‌توانیم ادعا کنیم در کلاس جغرافی درس داده‌ایم، در حالیکه هیچکس مفاهیم تدریس ما را نفهمیده است؟ اگر هیچ‌کدام از دانش‌آموزانمان بیرون از کلاس کتاب به‌دست نگیرد، آیا ما واقعاً به آنها خواننده خوب‌بودن را آموخته‌ایم؟ ما اغلب به این جنبه‌ها فکر نمی‌کنیم اما آنها در قلب تدریس مؤثر جا دارند. یک طرح درس عالی و یک درس عالی دو موضوع کلاً متفاوت هستند؛ وقتی یکی از آنها در پی دیگری اتفاق می‌افتد خیلی خوب است، اما همه می‌دانیم که این اتفاق هر روزی نیست. ما به بچه ها درس می‌دهیم که یاد بگیرند و وقتی یاد نمی‌گیرند، باید استراتژی‌های تازه ایجاد کنیم، به راه‌های تازه فکر کنیم، و کلاً هرکاری که بتوانیم برای زنده‌کردن فرآیند یادگیری انجام دهیم. داشتن متدولوژی خوب، عالی است اما بهتر است بچه‌هایی داشته باشیم که در یادگیری خوب، شرکت می‌کنند.
معلمان خوب متفکر هستند
این ویژگی شاید تنها خصوصیت مطمئن و مطلق تمام معلم‌های خوب است چون که بدون آن هیچ‌کدام از ویژگی‌هایی که گفتیم به رشد و بلوغ نمی‌رسد. معلم‌های خوب به‌طورعادی به کلاس‌شان، دانش‌آموزانشان، روش‌هایشان و محتوای تدریس‌شان فکر می‌کنند. آنها مقایسه می‌کنند و در تضاد بررسی می‌کنند، تمایزها و تشابه‌ها را ترمیم می‌کنند، دوره می‌کنند، حذف می‌کنند و ذخیره می‌کنند. عدم موفقیت در مشاهده آنچه در کلاس رخ می‌دهد ما را از تدریس و فرآیند یادگیری جدا می‌کند و اگر خودمان جداباشیم، چطور می‌توانیم ارتباط پدید بیاوریم؟
معلمان خوب از ندانستن ناراحت نمی شوند
اگر ما صادقانه و متفکرانه به آنچه در کلاس روی می‌دهد فکر کنیم، اغلب مشکلات و معماهایی را خواهیم یافت که نمی‌توانیم فوراً آنها را حل کنیم، سوالاتی که نمی‌توانیم پاسخ بدهیم. راینرماریاریکله در نامه‌هایش به یک شاعر جوان چنین نوشته است: "بکوش تا خود سوالات را دوست بداری چنانکه گویی آنها اتاقهایی با دربسته هستند یا کتابهایی که به زبانی بسیار غریبه نوشته شده‌اند. اکنون با سوالات بزی. شاید پس‌ازاین، روزی در آینده‌دور، اندک اندک و بدون توجه، بتوانی راهت را به سوی پاسخ زندگی کنی.)) به‌همین‌ترتیب تدریس ما در صورتی سودمند است که بتوانیم اندکی با یک سوال زندگی کنیم، بیندیشیم و مشاهده کنیم و بگذاریم پاسخ سوال در جواب وضعیت خاصی که در آن هستیم، خود رشد می‌کند.
معلمان خوب الگوهای نقشی خوب دارند
دوباره به سه معلم خوبتان فکر کنید. چطور نحوه تدریس خود شما، خودآگاه یا ناخود آگاه، توسط اعمال و رفتار آنها شکل گرفته است؟ به بدترین معلمی که داشتید فکر کنید. از چه چیزهایی مطلقاً پرهیز می‌کنید چون به‌یاد می‌آورید که چه اثر تخریب‌کننده‌ای بر شما و هم شاگردی‌هایتان‌‌داشته‌اند؟ ما تدریس را به تدریج یاد می‌گیریم و ایده‌ها و رفتارها را به آرامی از بسیاری از منابع جذب می‌کنیم. تابه‌حال چند فیلم دیده‌اید که شخصیت معلم در آنها حضور داشته است، و چطور این فیلم‌ها به شما الگو داده‌اند؟ ما همیشه از تأثیرات خوب و بد روی تدریسمان آگاه نیستیم. با اندیشیدن به الگوهای تدریس و نحوه گرفتن‌شان بهتر می‌توانیم با چالش‌های جدید تطبیق و تغییر کنیم.
معلمان خوب از کارشان و دانش‌آموزانشان لذت می‌برند
این نکته بدیهی به‌نظر می‌رسد، اما به‌همین‌سادگی هم فراموش می‌شود. معلمانی که از کار و بچه‌ها لذت می‌برند با انگیزه‌اند، انرژی دارند و خلاق هستند. در نقطه مقابل لذت، بی‌حوصلگی است؛ وضعیتی که هیچکس در آن جرقه‌ای از علاقه نمی‌یابد. توجه داشته باشید که لذت‌بردن از کار و لذت‌بردن از دانش‌آموزان دو چیز جداگانه است. تمرکز زیاد بر روی محتوا ممکن است به بچه‌ها حس بی ارتباطی، سوءتفاهیم یا جاماندگی بدهد. توجه بیش‌ازحد روی دانش‌آموزان، بدون توجه به محتوا، باعث می‌شود دانش آموزان حس خوب و مفهوم‌شدن داشته باشند اما ممکن است کمکی به آنها در کسب اهداف آموزشی با سرعت مناسب نکند. به‌دست‌آوردن تعادل بین این دو نقطه حدی به زمان و توجه نیاز دارد و باید با دقت مشاده کنید با دقت ارزیابی کنید و روی یافته‌هایتان کار کنید. تدریس خوب وضعیتی ثابت و ایستا نیست بلکه فرآیندی دائمی است. ما هر روز برای معلم بهترشدن فرصت داریم و معلم خوب آن کسی است که فرصت‌ها را از دست نداده است
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان