اگر شما مجبورید تمام روز پشت میز کار خود بنشینید، بهتر است به تحقیقات جدیدی که دانشمندان در این زمینه به آن پرداخته اند بیشتر توجه کنید.
این تحقیقات نشان می دهند نشستن های طولانی مدت در محل کار احتمال مرگ بر اثر بیماری های قلبی، متابولیک و حتی سایر بیماری ها را افزایش می دهد، حتی اگر شما ساعاتی از روز را به فعالیت های بدنی اختصاص دهید.
بیشتر پژوهش های اخیر در این زمینه روی عاداتی چون نشستن های طولانی مدت و دراز کشیدن متمرکز است. این موارد فاکتورهای رفتاری خطرناکی اند که زمینه ساز چاقی و بیماری های مزمن در افراد هستند. معمولا ساعات کاری کارمندان حدودا ۹ ساعت در روز است و کمتر از ۲۰ درصد شغل ها فعالیت های فیزیکی مناسب دارند ( به طوری که بسیاری از کارمندان تقریبا ۴ ساعت از روز در پشت میز نشسته اند) .به این ترتیب ساعات پشت میزنشینی کارمندان در محیط کار بسیار زیاد است که منجر به شرایط خطرناکی برای آنها می شود. تحقیق جدیدی در این زمینه توسط «آن گرانسیت» دانشجوی دکترای مرکز پژوهش بهداشت عمومی دانشکده سیدنی و گروه تحقیقاتی کالج نروژ انجام شد؛ آنها به بررسی رابطه بین شغل های پشت میزنشینی، شاخص توده بدن BMI (که حاصل تقسیم وزن بدن (بر حسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) است) و میزان مرگ و میر پرداختند. تحقیق آنها روی یک نمونه جمعیتی بین سال های ۱۹۹۵تا ۱۹۹۷ انجام شد و شامل ۴۵۲۵۹ نفر بود. آنها به بررسی بیماران ۲۰ ساله در نروژ پرداختند و بر اساس مشخصات کار این بیماران، آنها را در گروه های کاری بسیار کم تحرک (پشت میز نشین)، کم تحرک (در رفت وآمد) و با تحرک بالا (در رفت وآمد و فعالیت های بدنی بالا) قرار دادند. سپس میزان BMI در آنها را اندازه گیری کردند.
این شاخص برای افراد سالم بین ۵/۱۸ تا ۲۵، برای افراد دارای اضافه وزن بین ۲۵ تا ۳۰ و در افراد خیلی چاق بالای ۳۰ است. نتایج به دست آمده نشان داد، نزدیک به ۳۰ درصد از این بیماران که در این تحقیق شرکت داشتند، بیشتر ساعات کاری خود را پشت میز می نشستند.
به طور کلی بالا بودن BMI تاثیر مستقیم در افزایش مرگ ومیر دارد و نرخ مرگ ومیر در جهان نشان می دهد میزان مرگ میر بر اساس این شاخص در افراد نرمال، دارای اضافه وزن و چاق به ترتیب ۵، ۸/۶ و ۴/۹ به ازای هزار نفر در سال است.
به همان ترتیب میزان مرگ ومیر به دلیل بیماری های متابولیک و قلبی در افراد به ترتیب ۸/۱،۸/۲ و۴/۴ در هر هزار نفر است. در این تحقیق بعد از بررسی BMI و سایر متغیرها چون (ورزش های سبک یاحرفه ای ، میزان تحصیلات، بهداشت عمومی،عادات سیگار کشیدن و بیماری های قلبی) به بررسی میزان فعالیت های افراد در محیط کار نیز پرداخته شد. این مطالعات نشان داد، ریسک افزایش مرگ ومیر در هر نوع فعالیت شغلی رابطه مستقیم با BMI دارد؛ برای کارمندانی با BMI یک فرد سالم، منحنی مرگ ومیر در اکثر موارد با هر سطح فعالیتی یکسان است. اما برای کارمندانی که میزان BMI آنها زیاد است و فعالیت کاری آنها نیز کم است، منحنی مرگ و میر افزایشی است . به طور مثال در مشاغلی که فعالیت های آنها زیاد است (در رفت وآمد هستنند) شانس مرگ ومیر ۲۷ درصد پایین تر از کسانی است که در محیط کار فقط پشت میز می نشینند و چاق هستنند؛ همچنین بنا بر نتایج این تحقیق خطر مرگ ومیر بر اثر بیماری های قلبی عروقی تقریبا در افرادی با فعالیت بدنی بیشتر یک سوم پایین تر از افرادی با اضافه وزن و ۴۵ درصد پایین تر از افراد چاق است.
نکات به دست آمده از این تحقیق:
۱ کاهش زمان نشستن در محیط کار به خصوص برای افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند بسیار سودمند است، چرا که آنها جزو افرادی هستند که ریسک مرگ ومیر در آنها بسیار بالا است.
۲ کارمندان اگر بتوانند قسمتی از کار خود را ایستاده انجام دهند، کمک بسیار زیادی به سلامت خود خواهند کرد.
۳ اگر مجبورید حتما کارهای خود را نشسته انجام دهید، می توانید یک توپ کوچک را مقابل صندلی خود وصل کنید و با ضربه زدن به آن، ماهیچه های داخلی بدن خود را تقویت کنید.
۴ کار خود را زمان بندی کنید و در بین ساعات کار زمان هایی را به استراحت اختصاص دهید، بهتر است از جای خود بلند شوید و اجازه دهید ماهیچه های بدن انرژی لازم را دوباره به دست آورند.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان