سیری در تاریخچه داستان های علمی – تخیلی


داستان علمی تخیلی از جمله ژانر ها یی است كه در كشور ما با یكسو نگری همواره به دیده تحقیر نگریسته شده از این رو كمتر نویسنده ای تمایل به نوشتن این گونه داستان ها از خود نشان داده است مقاله زیر مختصری است از تاریخ وچرایی به وجود آمدن داستان های علمی تخیلی در جهان و بررسی عقب ماندگی نویسندگان ما در این مورد.


پیش بینی و آینده نگری جوامع بشری یكی از جذاب ترین وسوسه های نویسندگان دنیا بوده و به همین خاطر فهرست پرشماری از نویسندگان و اهل قلم را می توان در زمره خالقان آثار علمی تخیلی برشمرد.


تخیل و بال پر دادن به توسن خیال, اصلی ترین خمیرمایه برای نویسندگان آینده نگر جهت خلق آثار بیاد ماندنی در زمینه كتابهای علمی –تخیلی بوده و هست و میلیون ها صفحه و هزاران جلد كتاب هم, برای ارضای روحیه آینده “گری و قوه تخیل نویسندگان خیال پردازی كه تصویر آینده بشر را در خلال سطور كتابهای خویش ترسیم كرده اند كافی نیست. قدرت تخیل و خلاقه این نویسندگان كه بیشتر آنان نابغه و دانشمند زمان خود بوده اند تاكنون منشا اختراعات و اكتشافات بسیاری بوده و اغراق نیست كه گفته شود پیشرفت علم و تكنولوژی تا حدود بسیاری مدیون همین نویسندگان است چرا كه هر اختراعی ابتدا در ذهن شكل می گیرد و سپس به مرحله اجرا و تولید می رسد برای نمونه می توان از ژول ورن فرانسوی نام برد كه دهها اختراع با الهام از داستانهای وی ساخته شده است. اما براستی داستانهای علمی تخیلی چیست؟


داستان علمی – تخیلی تركیبی از دانش های رنگارنگ بشری است آفریده ای از ممكن ها و ناممكن ها كه تنوعی دلپذیر و شگفتی آور را در قالب داستان به ارمغان آورده است.


امروزه از داستان علمی – تخیلی به عنوان ادبیات هشدار دهنده، ادبیات گریز و ادبیات پیشگویی كننده نام برده می شود به این معنا كه داستان علمی تخیلی درباره آینده هستی و كره زمین هشدار می دهد و دست به پیش بینی و پیشگویی می زند.


از مهمترین ویژگی های این نوع داستان تغییر زمان است. تغییر زمان از حال به آینده، از آینده به گذشته یا گذشته به آینده و یا سایر صور زمان، نكته جالب اینكه در این نوع داستان ها همیشه یك تكنولوژی برتر وجود دارد. حتی وقتی به زمان گذشته هم می رویم از زندگی انسانهای نخستین صحبت نمی كنند. بلكه ازموجودات فضایی كه در گذشته به زمین آمده اند سخن به میان می آید.


باید دانست كه نویسندگان برجسته داستانهای علمی – تخلی در درجه نخست دانشمند نابغه علوم قیاس كرد. زمان خود بوده و سپس نویسنده، پس نباید صرفا كار آنان را با سبكهای ادبی و تكنیك های داستانی قیاس كرد.