چالشي جديد پيش روي فاني در آستانه مهرماه
دانشگاه فرهنگيان اين روزها بدون رييس اداره مي‌شود. سرپرست دانشگاه فرهنگيان كه خرداد 91 با حكم حميدرضا حاجي‌بابايي پا به دانشگاه فرهنگيان گذاشت از يك هفته پيش بدون هيچ توضيحي در محل كار خود حاضر نشده است. علي‌اصغر فاني، سرپرست آموزش و پرورش نيز تاكنون تصميمي درباره رياست اين دانشگاه نگرفته است تا اين دانشگاه در آستانه مهرماه بدون سرپرست بماند. آنچه به عنوان دليل حضور نيافتن جهانگير محبي‌نيا در محل كارش از سوي دست‌اندركاران و منابع آگاه اين دانشگاه عنوان مي‌شود، به رويكرد سياسي سرپرستي برمي‌گردد كه در سال‌هاي پاياني دولت دهم همراه با تيمي از نزديكان حاجي بابايي به دانشگاه فرهنگيان كوچ كردند تا اين دانشگاه بيش از آنكه وجهه‌يي آموزشي پيدا كند، به محلي براي تجمع نيروهاي پيشين آموزش و پرورش با رويكردي جناحي و سياسي تبديل شود. در حال حاضر بهانه كمبود بودجه و اعتبارات مالي از يك طرف و اختلافات سياسي و به چالش كشاندن سرپرست جديد آموزش و پرورش در آستانه مهرماه از جمله دلايلي است كه براي حضور پيدا نكردن بدون توضيح محبي‌نيا در دانشگاه فرهنگيان شنيده مي‌شود. از زماني كه علي‌اصغر فاني از سوي روحاني سرپرستي بزرگ‌ترين وزارتخانه آموزش و پرورش را برعهده گرفت، تغيير و تحولات رخ داده در بدنه آموزش و پرورش تنها محدود به تغيير يك مدير روابط عمومي و معاون تربيت بدني و سلامت مي‌شود. استراتژي محافظه‌كارانه سرپرست جديد آموزش و پرورش، داشتن كمترين تغييرات در آستانه شروع سال تحصيلي است؛ رويكردي كه به همان اندازه كه خيال مخالفان حضور محمدعلي نجفي و تغيير در روند هشت سال گذشته آموزش و پرورش را راحت كرده است؛ به همان اندازه منتقدان عملكرد دو دوره گذشته آموزش و پرورش را نسبت به تغيير و تحولات در اين وزارتخانه نااميد و نگران كرده است. در اين شرايط اگرچه فاني تمام تلاش خود را براي شروع آرام و بدون چالش سال تحصيلي به كار گرفته و مصلحت را داشتن كمترين تغيير و تحولات در بدنه آموزش و پرورش دانسته، اما بي‌متولي رها شدن يكي از اصلي‌ترين مراكز اين وزارتخانه كه بيش از 72 هزار دانشجو، 900 نفر هيات علمي ثابت، 3472 كارمند رسمي و قراردادي، 64 پرديس و مركز آموزشي دارد و اين روزها مشغول جذب 1000 عضو هيات علمي ديگر نيز است، چالش جديدي را پيش روي او گذاشته است. هر چند تاكنون دليل حاضر نشدن سرپرست دانشگاه فرهنگيان در محل كارش مشخص نيست.
مديريت سياسي در دانشگاه فرهنگيان
براساس اساسنامه، رييس دانشگاه فرهنگيان با پيشنهاد وزير آموزش و پرورش و تاييد وزير علوم انتخاب مي‌شود. تاسيس اين دانشگاه اگرچه به خودي خود اقدام مثبتي بود كه با ايده محمدعلي نجفي در دوران وزارتش نهايتا در سال‌هاي پاياني وزارت حاجي بابايي تاسيس شد، اما دور شدن اين دانشگاه از اولويت‌ها و اهداف اصلي و پر رنگ شدن وجهه سياسي آن همراه با شتابزدگي هميشگي حاجي بابايي در شروع به كار آن اشكالات در روند كار اين دانشگاه را افزايش داد. نورعلي عباسپور، مدرس دانشگاه فرهنگيان در اين باره به «اعتماد» مي‌گويد: «تاسيس دانشگاه فرهنگيان اگرچه اقدام مثبتي بود اما آماده نبودن زيرساخت‌هايي همچون فضاي فيزيكي و مواد آموزشي و ساختار سازماني از يك طرف و استفاده نكردن از تجارب فرهنگيان و تربيت معلمي‌ها در اداره اين دانشگاه از طرف ديگر چالش‌هاي تاسيس اين دانشگاه را افزايش داده است.» به گفته عباسپور نيروهايي كه براي اداره اين دانشگاه در دوره گذشته در نظر گرفته شد، از درون و بدنه فرهنگيان و آموزش و پرورش نيستند و بيشتر افرادي‌اند كه رويكردي سياسي دارند. به گفته او از همين رو فاصله زيادي بين حوزه ستادي و بدنه آموزشي دانشگاه فرهنگيان طي يك سال و چند ماه تاسيسش ايجاد شد و اين دانشگاه را از درون با نوعي عدم انسجام همراه كرد. عباسپور همچنين معتقد است اساسا روند شتابزده تاسيس اين دانشگاه و جذب 25 هزار دانشجو در نخستين سال تاسيس، كار چندان حساب شده‌يي نبود. اين مدرس دانشگاه فرهنگيان تاكيد دارد با توجه به گستردگي مراكز دانشگاه فرهنگيان و نزديكي مهرماه وضعيت سرپرستي اين دانشگاه هرچه زودتر بايد مشخص شود. او سرپرست فعلي اين دانشگاه را بيشتر از آنكه فردي از جنس فرهنگيان بداند، شخصيتي سياسي مي‌داند كه با توجه به حضور در چهار دوره مجلس و قدرت چانه‌زني سياسي، دانشگاه فرهنگيان را از رويكرد آموزشي و تربيت معلمي دور مي‌كند.
راهي براي به چالش كشيدن مديران جديد
رسول پاپايي، كارشناس آموزش و پرورش نيز در گفت‌وگو با «اعتماد» رويكرد سرپرست آموزش و پرورش در آستانه مهرماه را نوعي بي‌مسووليتي و به چالش كشيدن سرپرست جديد آموزش و پرورش و دولت جديد مي‌داند. از همين رو او معتقد است اگر مديريت اين دانشگاه چهره‌يي علمي باشد با تغيير و تحولات و رفت و آمدهاي سياسي شاهد بروز چنين چالش‌هايي در اين دانشگاه نخواهيم بود. پاپايي روند يك سال گذشته اين دانشگاه را بيانگر كوچ دسته جمعي ياران حاجي بابايي در انتهاي دولت پيشين مي‌داند كه نهايتا اين دانشگاه را به حياط خلوت نيروهاي يكسري نزديكان و پيشين آموزش و پرورش تبديل كرده است. به گفته او اين روند باعث مي‌شود نيروهاي مستقل علمي فرصت ورود به اين دانشگاه را پيدا نكنند و اين دانشگاه از درون پوسيده شود. مشكل دوم از نظر او تبديل شدن دانشگاه فرهنگيان تنها به مركزي براي تربيت معلم است. اين در حالي است كه به گفته او دانشگاه بايد در مسيري حركت كند كه بازوي اجرايي وزارتخانه در تربيت نيروي انساني و پژوهش‌هاي علمي باشد و بار آموزش و پرورش را كم كند. اين كارشناس آموزش و پرورش تاكيد دارد مراكز ديگر آموزش و پرورش از جمله ضمن خدمت‌ها كه هم‌اكنون متولي جداگانه دارد بايد تحت دانشگاه فرهنگيان فعاليت كند تا ساختار آموزش و پرورش در راستاي كوچك شدن پيش برود. پاپايي يكي از مشكلات آموزش و پرورش را معلم‌ها و آشنا نبودن آنها با روش‌هاي جديد تدريس مي‌داند از همين رو به اعتقاد او ضرورت دارد نيروهاي جديد به اين مهارت‌ها مجهز شوند و اين كار از طريق دانشگاه فرهنگيان بايد انجام شود. پاپايي معتقد است تاسيس دانشگاه فرهنگيان اگرچه اقدام مثبتي بود اما اگر با مديريت درست اداره نشود تا چندسال ديگر خود به مشكل جديدي براي آموزش و پرورش تبديل مي‌شود.
حاجي‌بابايي تاسيس دانشگاه فرهنگيان را «ريشه‌يي‌ترين و مهم‌ترين اقدام آموزش و پرورش بر پايه سند تحول بنيادين» و «آرزوي ديرينه فرهنگيان» مي‌دانست كه در دوران او اجرايي شد. با اين وجود اين دانشگاه در مدت يك سال و اندي از فعاليت خود هنوز نتوانسته آن طور كه بايد و شايد فرهنگيان را با خود همراه كند. انتخاب مدير سياسي در نخستين سال تاسيس اين دانشگاه از سوي حاجي بابايي و بي‌توجهي به نيروهاي تربيت معلم و فرهنگيان پيشكسوت در اداره اين دانشگاه از همان روزهاي اول اين دانشگاه را تا حدود زيادي از رسالت واقعي‌اش دور كرد.چالشي جديد پيش روي فاني در آستانه مهرماه
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان