توان آينده نگري و نظريه تکامل

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Twitter

Google

Yahoo

Delicious

بالاترین

دنباله

[23 Jun 2006]   [ وحيد وحيدي مطلق]

يکي از ويژگي هاي جالب و برجسته انسان ها توان تفکر درباره آينده است. در واقع ما قادر به تصور آينده و آماده شدن براي آن هستيم. اگرچه اکثر حيوانات اقدام به اندوختن غذا يا ساخت سرپناه مي کنند، اما مدارک و شواهدي اندکي درباره توان تامل درباره تاثيرات درازمدت اقدامات و به طور کلي توان آينده نگري در بين حيوانات وجود دارد. اما مطالعات علمي - تجربي اخير نشان داده است که خويشاوندان زيستي انسان قادر به آينده نگري هستند.

دانشمندان در <<موسسه ماکس پلانک براي انسان شناسي تکاملي>> در لايپزيگ با طراحي آزمايش هائي نشان داده اند که نزديک ترين خويشاوند انسان ها در بين ميمون ها، يعني بونوبو، و دورترين خويشاوند يعني اورانگوتان، توان برنامه ريزي براي آينده دارند.

پژوهشگران نخست پنچ بونوبو و پنج اورانگوتان را تربيت کردند تا استفاده از ابزاري براي دريافت پاداش غذائي از يک دستگاه مکانيکي را ياد بگيرند. آنها سپس دسترسي به پاداش غذائي را قطع کردند اما به ميمون ها اجازه دادند که با ابزارهاي مناسب و نامناسب استفاده از دستگاه کار کنند و اگر خواستند آنها را بردارند. در مرحله بعد ميمون ها را به يک اتاق انتظار برده و يک ساعت در آنجا نگه داشتند. پس از گذشت يک ساعت ميمون ها دوباره به اتاق آزمون بازگردانده شدند. آنها اگر در مرحله اول ابزارهاي مناسب را برداشته بودند مي توانستند مجددا از دستگاه پاداش غذائي دريافت کنند.

نتايج آزمايش به اندازه قابل توجهي موفقيت آميز بود. يعني ميمون ها در اکثر موارد و حتي هنگامي که زمان انتظار ۱۴ ساعت طول مي کشيد ابزارهاي مناسب را با خود برده و مجددا به اتاق آزمون مي آوردند.

براي تعيين اينکه آيا ميمون ها صرفا يک همبستگي ساده بين پاداش غذائي و ابزار مناسب برقرار کرده اند و لزوما قادر به برنامه ريزي براي آينده نيستند دو آزمون ديگر طراحي شدند. در اولين آزمايش به جاي پاداش غذائي بزرگ فقط مقداري آبميوه به آنها داده شد تا امکان اينکه آنها فقط به خاطر گرسنگي ابزارهاي مناسب را با خود مي بردند کاهش يابد. نتايج حاکي از آن بود که در اين آزمون نيز ميمون ها عملکرد موفقي داشتند.

در آزمون دوم ابزارها در اختيار ميمون ها قرار گرفتند ولي دستگاه مکانيکي حذف شد. اگر ابزارهاي مناسب را مي بردند و دوباره مي آوردند پاداش غذائي دريافت مي کردند. اما نتايج نشان داد که اکثر ميمون ها اين کار را نمي کنند و بدين ترتيب امکان يک همبستگي ساده بين بردن و آوردن ابزار و دريافت پاداش غذائي بدون کار با دستگاه حذف شد.

دانشمندان موسسه ماکس پلانک در ژورنال ساينس از اين آزمايش هاي علمي - تجربي چنين نتيجه گيري مي کنند که << ميمون ها ابزارهاي مناسب را انتخاب کرده و با خود مي برند و دوباره مي آورند نه به اين دليل که اکنون به آنها نياز دارند بلکه به اين دليل که در آينده به آنها نياز خواهند داشت.>>

توانائي آينده نگري در بين ميمون ها (شامل اورانگاتون ها و بونوبو ها) نشانگر آن است که قدمت توان آينده نگري برخلاف تصور قبلي، که آن را حداکثر تا ۲.۵ ميليون سال قبل يعني زمان زندگي انسان نماها مي دانست، بيش از ۱۴ ميليون سال است.

منبع:

ساينتيفيک امريکن

 

---

مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:

+ طبیعت طبیعت است 

+ ديوار هنرمند آينده، امروز، و گذشته 

+ سيستم پيچيده - آشفته  

+ خطرناک در آينده 

+ ايران و نيروهاي کليدي آينده 

+ توان آينده نگري و نظريه تکامل 

+ فرهنگ اميد 

منبع: http://vahidvmotlagh.blogspot.com/

نسخه‌ی چاپی ارسال اين مطلب به دوستان

---

[نظر دهید]    [تعداد نظرهای ثبت شده در پیوند با این مطلب: 0] 

.

---