اینترنت با گسترش و حمایت از یک نوع غیر متمرکز از سازمان دهی اجتماعی، امیدی برای برقراری یک جامعه دموکراتیک است.
می گویند که اینترنت می تواند به دوباره سازی سازمان های ما کمک کند و از قوانین تحمیلی که آن ها را به ارث برده ایم، رهایی مان بخشد.
به درستی که این امکانات با اینترنت همراه و به سختی قابل اجتناب است.
برای این که اینترنت به صورت ابزاری برای رشد و پیشرفت اجتماعی در بیاید و نه به صورت ابزاری برای ظلم و بهره کشی و یا مدیای محوری دیگر و یا این که به سادگی ابزاری برای هدر دادن پول باشد ، شهروندان متعهد باید روش های مختلفی را که می تواند اینترنت را در پروسه بزرگتری از اجتماع قرار دهد، بشناسند.
با تفکر درباره راه های مناسب فرهنگی برای استفاده از تکنولوژی هایی مانند اینترنت، بهترین نقطه آغاز، اجتماعات منطقی مردم و روش هایی است که آن ها با هم می اندیشند.
بگذارید که مثالی را در نظر بگیریم، یک شرکت فتوکپی از مردم شناسی به نام جولیان ار خواست تا کار تکنسین های تعمیرکار شرکت را بررسی کند و روش های بهتری را برای استفاده از تکنولوژی در پیشرفت کار آن ها پیشنهاد کند.
ار نگاهی همه جانبه نگر به زندگی تکنسین ها کرد و بعضی از مهارت های آن ها را آموخت و آن ها را همراهی و دنبال کرد.
هر روز صبح تکنسین ها به محل کار خود می آمدند، خود روهای شرکت را بر می داشتند و به سمت محل اقامت مشتریانی که ماشین های فتوکپی کننده شان نیاز به تعمیر داشت ، رانندگی می کردند و هر غروب به شرکت باز می گشتند و به همراه هم به کافه می رفتند و باهم نوشیدنی می نوشیدند و اگر چه شرکت تکنسین ها را با آموزش های رسمی، مهارت بخشیده بود اما ار کشف کرد که در واقع آن ها بسیاری از مهارت های خود را به صورت غیر رسمی هنگامی که برای نوشیدن به کافه می روند به دست آورده اند.
پس از گذراندن یک روز و جنگیدن با مشکلات سخت تعمیر، آن ها یکدیگر را با سرگذشت های مبارزه روزانه سرگرم می کردند و این داستان ها معمولا آن ها را در تعمیر های آینده یاری می کرد.
ار پیشنهاد کرد که به تکنسین ها تجهیزات رادیویی داده شود تا بتوانند در سراسر روز با هم در تماس باشند، داستان های خود را برای یکدیگر بازگو کنند و به یکدیگر در کار تعمیر یاری برسانند.
همان طور که داستان ار می گوید مردم با هم بهتر فکر می کنند هنگامی که مسئله مشترک مهمی دارند.
تکنولوژی های کار با شبکه غالبا می تواند برای خلق فضای " اجتماعات کاری " استفاده شود . مانند تکنسین های تعمیر ماشین های فتوکپی، یعنی فکر کردن گروهی با یکدیگر به روش های خودشان.
شاید معمول ترین استفاده از اینترنت :گروه های بحث و بررسی به وسیله کسانی باشد که می خواهند اطلاعات و آرا خود را درباره موضوعی که مورد علاقه مشترک است در میان بگذارند.در عین حال نباید اینترنت را به صورت ایزوله در نظر بگیریم. یعنی بدون توجه به این که آن ها در منطقه جغرافیایی یکسان قرار دارند و یا این که در سراسر دنیا گستر ده اند.
افراد یک اجتماع اینترنتی به شکل تیپیکال با یکدیگر می اندیشند و با استفاده از رسانه های متعددی مانند تلفن و ایمیل ، مطالب منتشر شده ، ملاقات های چهره به چهره و اینترنت با هم در ارتباطند که باور بر این است که اینترنت به سادگی بخشی از این اکولوژی بزرگتر رسانه است.
اگرچه قرار دادن افراد بر روی اینترنت لزوما نمی تواند به این معنی باشد که آن ها مثل هم فکر می کنند.یک شرکت حسابداری جهانی سعی کرد تا با استفاده از نرم افزاری که در زمان خودش گران بود و یادداشت های لوتوس نام داشت ، دانش کارمندان خود را با هم به اشتراک بگذارد. دریافت این که کارمندان آن شرکت چیز مهمی برای در میان گذاشتن نداشتند، نا امید کننده بود. یک پروفسور تجارت به نام واندا اورلی کوفسکی مشکل را پیدا کرد. از آن جایی که کارمندان شرکت برای به دست آوردن ارتقا شغلی با هم رقابت می کردند، انگیزه ای برای پنهان کردن دانسته های خود داشتند. همان طور که این مثال به ما می گوید در بسیاری از موارد استفاده از اینترنت به دلیل این که تکنولوژی با فرهنگ جوامعی که آن را به کار می گیرند به شکل ضعیفی منطبق شده است، شکست می خورد.
شبکه اجتماعی هم چنین بر به کار گیری تکنولوژی های جدید تاثیر می گذارد به این صورت که اگر افراد یک جمعیت هم زمان دارای ارتباطات اجتماعی باشند، به میزان بیشتری از ارتباطات تکنولوژیکی بهره می برند.
هر فرهنگی روش های عملی خویش را برای به وجود آوردن و حفظ شبکه اجتماعی ، دارد. اجتماعی که در سیاست ها و زمینه های اقتصادی خویش این روش ها را به کار گیرد، سالم تر خواهد بود.
برای مثال، مدت های مدیدی این به صورت رازی بود که چرا مردم سارایوو ، فرهنگ تحمل و پلوراستیک خود را با وجود جنگ های وحشتناکی که داشته اند، حفظ کرده اند. دیداری از شهر سارایوو، یکی از دلایل عمده این موضوع را آشکارا نشان می دهد.
سارایوو در اطراف بازاری که ۲ کیلومتر طول دارد و مردم طول آن را پیاده می پیمایند، سازمان یافته است.مردم در طی این مسیر همدیگر را سرگرم می کنند، هم سن و سال های خود را در آن جا می بینند و با آن ها قهوه می خورند. ارتباطات اجتماعی ، از این رو ، پیوسته نو می شود و مردم به صورت طبیعی دوستان خود را به یکدیگر معرفی می کنند.
مثال دیگر مجارستان است که به طور نسبی در حین اشغال روس ها ، به سبب ارتباطات اجتماعی پیشرفته اش که بر اساس رابطه سنت ارتباط مادام العمر بین اعضای گروه های مخفی بود ،سالم و دست نخورده باقی ماند.ارتباطات اجتماعی Silicon Valley در مقابل، به روابط کاری وابسته است.
مردم به تناوب به شغل های جدید رو می آورند اما دوستی خود را با همکاران قدیمی خود به شکل نزدیکی حفظ می کنند، حتی هنگامی که آن همکاران قدیمی خودشان شغل های جدیدی پیدا می کنند. بنابراین آن ها دوستانی دارند که بار دیگری که در جست و جوی شغل جدیدی هستند، بتوانند آن ها را خبر کنند و از آن ها یاری بخواهند.
همان طور که این مثال نشان می دهدبه کار گیری شبکه اجتماعی به اشکال متفاوتی متغیر است و هر عملکردی وابسته به یک عملکرد اجتماعی بزرگ تر است و جامعه دموکراتیک موجب ارتقا آن می شود.
جوامع استبدادی تلاش می کنند تا از به کار گیری های فرهنگی استفاده از شبکه جلوگیری کنند . جوامع دموکراتیک موجب ارتقا به کار گیری آن می شوند. استفاده وسیع از اینترنت راهی برای گسترش ارتباطات شبکه ای است و روش های به کار برده شده موجود روابط شبکه ای می تواند سر نخ هایی را برای موثرترین روش های استفاده از اینترنت ارائه کند. البته بیشترین گسترش اینترنت به شکل خود به خودی است: زمانی طولانی است که سیستم های تلفنی به شکل معقولانه ای خوب عمل می کنند.
ISP ها می توانند به حدی گسترش یابند که سرویس های اینترنتی را به تمام کسانی که طالب آن هستند، ارائه دهند.
در یک جامعه مرفه که ارتباطات شبکه ای در آن قدرتمند است ممکن است این کافی باشد اما هنگامی که منابع بیشتر محدودند و یا عملکردهای فرهنگی به علت پیشینه استبداد زدگی ضعیفند، سیاست های کشوری امیدهایی برای ارتقا استفاده از اینترنت به وجود می آورد.آشکارترین سیاست که به سادگی درگیر کردن همه افراد در این امر است ،بسیار گران است و به مسائل فرهنگی و اجتماعی هم نمی پردازد.
بهتر است که به درجات پایینتر اشاره ای نشود تا یک رهیافت متعادل و هدفمند به دست آوریم.
بر اساس تجربیاتی که نگارنده این مطالب در آمریکا داشته است، بگذارید که ۱۰ نتیجه گیری ارائه کنم که می توانند راهنمایی برای پیشرفت کشور در سیاست های اینترنتی مناسب فرهنگی باشد:
۱) در مقابل رشد استانداردهای فروش تکنولوژی جدید، مقاومت کنید. این حراجی گسترده در همه دنیا پیدا می شود و بر پایه ترس شما از این که می ترسید تا از تغییرات تکنولوژیکی عقب بمانید ، عمل می کنند و همه تجربیات و دریافت های شخصی شما را به عنوان چیزهای قدیمی و تاریخ گذشته تهدید می کند و شما را دعوت می کند تا از قید داشته های قدیمی به وسیله خریدن تکنولوژی جدید، برهید.مگر این که برنامه منطقی برای جمع بندی تجربیات و دریافت های خود داشته باشید وگرنه ، خریدن تعداد زیادی از ماشین های جدید شما را از عقب ماندگی مصون نخواهد کرد.
۲) پول زیاد برای خریدن ماشین های نو مصرف نکنید که آن ها را در راس سازمان های نا کار آمد قرار خواهید داد. به طور مثال اینترنت مدارس شما را اصلاح نخواهد کرد . شاید اینترنت بتواند قسمتی از برنامه جامع تر و پیچیده تر شما را برای اصلاح مدارستان به عهده گیرد اما به سادگی ممکن است که اینترنت تنها هدر دادن پول باشد.
۳) تمرکز بر به کمال رساندن مردم، نه از نظر ماشینی. یعنی آموزش چگونگی استفاده از اینترنت که در نخستین مرحله ، از برنامه ریزی های سازمانی است و نه کسب مهارت های تکنیکی. بنابراین از ارائه کنندگان برای نمایش پروژه هایی که تشکیلات شما قادر می کنند که چگونگی استفاده از ماشین ها را بیاموزند، دعوت کنید.وقتی که سازمان ها آماده پذیرش تعداد زیادی از ماشین ها باشند، هزینه آن ها کمتر خواهد بود.
۴) جامعه مدنی اینترنتی بسازید. افرادی را که در قسمت های مختلف اجتماع ،اینترنت را برای اهداف مثبت اجتماعی می خواهند، بیابید و آن ها را به یکدیگر معرفی کنید و بین آن ها و افراد مانند خودشان در سراسر دنیا ارتباط برقرار کنید.تعداد زیادی از سازمان ها در کشورهای مختلف می توانند در این امر موثر باشند.
۵) پست الکترونیکی از تکنولوژی صفحات پرزرق و برق www بسیار مهم تر است. با تکنولوژی ابتدایی و تنها با استفاده از متون ساده تنها و بدون پافشاری بر روی امکانات تکامل یافته تکنولوژی ، می توانید استفاده اجتماعی زیادی از اینترنت بکنید.پست الکترونیکی به سواد بالایی نیاز ندارد اما نکات مثبت مکاتبات الکترونیکی می تواند به انگیزه ای بالا برای کسب دانش منجر شود.
۶) آنالیز منسجم و گسترده ای از محیط فرهنگی و تکنیکی انجام دهید. شامل بررسی مردمی که کارهایشان به راستی از اینترنت تاثیر خواهد پذیرفت.یک بررسی تحلیلی مشترک موجب نگرش صحیحی در این باره خواهد شد که چگونه یک تکنولوژی می تواند در همه ابعاد زندگی به کار آید و مناسب باشد و شانس بزرگتری در استفاده از تکنولوژی واقعی وجود خواهد داشت.
۷) عملکردهای موجودی که برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و سازندگی و تجربیات استفاده از اینترنت و تکنولوژی های وابسته برای بهبود و تقویت آن وجود دارد را تعریف کنید.
۸) تکنولوژی را به صورت اتفاقی گسترش ندهید. پست الکترونیکی مصرفی ندارد مگر این که کسانی که شما می خواهید آن ها را با هم مرتبط کنید، از آن استفاده کنند.و مردم نامه های الکترونیکی را در صورتی که نخواهند، نمی خوانند. پس تلاش های خود را بر جمعیت هایی خاصی متمرکز کنید که سابقه خوبی از به اشتراک گذاشتن اطلاعات و انگیزه های مشترکی برای استفاده از اینترنت ، دارند.
۹) برای کودکان، تجربه عملی در سازمان دهی رویدادهای پیچیده اجتماعی، به طور مثال، تاترهای تهیه شده، بسیار مهم تر از کسب مهارت های کامپیوتری است. اینترنت می تواند یک ابزار قوی برای تحصیل باشد هنگامی که در آموزش مبتنی بر دانش منطقی عمل کند. اما کسی که تجربه مهارت هی اجتماعی برای سازمان دهی اجتماعی را داشته باشد فورا هدف اینترنت را می فهمد و آماده است تا تکنیک های آن را زمانی که لازم است کسب کند.
۱۰) ماشین ها نمی توانند اجتماع و یا سازمان ها را اصلاح کنند و یا ارتباطات اجتماعی را به وجود آورند و یا یک فرهنگ دموکراتیک بسازند. مردم باید این کارها را بکنند. اینترنت ابزاری است از ابزارهای بسیاری که افراد مستعد را می یابند و امکاناتی را که آن ها لازم دارند، در اختیارشان می گذارد. هنگامی که آن ها کارهای بزرگ انجام می دهند، با ارائه عقاید و آرایشان بر فرهنگ اجتماعی شما هم تاثیر می گذارند.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
اینترنت با گسترش و حمایت از یک نوع غیر متمرکز از سازمان دهی اجتماعی، امیدی برای برقراری یک جامعه دموکراتیک است. 
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان