از همان روزی که گوتلیپ دایملر به فکر افتاد با قرار دادن یک موتور ابتدایی درون سوز بر روی چهار چرخ آن را به ارابه ای جدید تبدیل کند و اسب های مرصع به زین و یراق را به اصطبل ها برگرداند، کابوس تصادف و مرگ همواره با سرنشینان آن همراه بوده است. مرگ در اتومبیل سال ها است که به واژه ای آشنا در قاموس بشر بدل شده و این مرکب رهوار با تمام خدمات بزرگش به جامعه بشری، گهگاه در حد یک قاتل دیو سیرت جان انسان ها را نیز گرفته است. پس بی دلیل نبود که زمانی ایرانیان از دیدن «اتول» فرار را برقرار ترجیح می دادند، مبادا گزندی از این مشتی آهن پاره به آنها برسد.
اکنون به مدد تکنولوژی ادعا می شود تا چند سال دیگر می توان کاری کرد که اصلاً تصادفی صورت نگیرد و پرونده «مرگ در جاده» هم بسته شده و بشود خیالی دور. دیگر ترسی از باران کورکننده و حرکت کج و معوج و راننده های پریشان احوال نخواهد بود. این آرزو به قدرت فکر و تکنولوژی به دست خواهد آمد.
کارشناسان خودرو می گویند: سال ۲۰۲۶ زمان محقق شدن این آرزوی بشری است. کلید این ماجرا هم در دست پدیده ای است به نام ارتباط بین خودروها Vehicle to vehicle com یا V2V.
V2V سامانه ای کاملا هوشمند و مبتنی بر پردازش اطلاعات است که می تواند کنترل اوضاع را در دست بگیرد و حتی بر اراده بشر هم فائق آید. از چنین سیستم هوشمندی نمونه های آشکاری هم وجود دارند. هم اکنون بسیاری از خودروهای جهان با کمک سیستم ناوبری GPS از وضعیت جغرافیایی خودشان نسبت به محیط و همچنین وضعیت راه ها و ترافیک شهری و بین شهری مطلع می شوند و می توانند کم خطر ترین و سریع ترین راه را برای رسیدن به مقصد انتخاب کنند. با سیستم ناوبری طول مسیر، متوسط سرعت و دیگر اطلاعات به سرعت تجزیه و تحلیل می شود و در اختیار سرنشینان قرار می گیرد، اما حکایت V2V چیز دیگری است.
ایده ارتباط بین خودروها مدتی است که ذهن کمیسیون های اروپایی و آمریکایی را به خود معطوف ساخته و قرار است یک باند تبادل اطلاعاتی به پهنای 95 گیگاهرتز بین خودروها گشوده شود و به این ترتیب اطلاعات جاده، رانندگان و خودروها به صورت آنلاین پردازش شود. در این طرح حتی نقاط خاصی در کناره جاده ها و خیابان ها طراحی شده اند که به عنوان یک حسگر و پردازشگر، اطلاعات مورد نیاز را تهیه و ارائه کنند.
جالب است بدانید که چنین شیوه ای در مدل آزمایشگاهی اجرا شده و نتایج بسیار جالبی هم به دست آمده است. چندی پیش واحد تحقیقات الکترونیک فولکس واگن با نصب یک سیستم پیشرفته بر روی یک مدل «توارگ»، آن را با دو اتومبیل مدل جت و آئودی A3 همراه ساخت و واکنش های هر سه خودرو را به شکل موفقیت آمیزی کنترل کرد. البته در آزمایش های فعلی باید هر سه ضلع مثلث یعنی اطلاعات صحیح، عملکرد صحیح هر یک از خودروها و زمان مناسب در تصمیم گیری در کنار هم قرار بگیرند تا حاصل کار رضایت بخش باشد. علاوه بر این هنوز نظام و الگوریتم پردازش اطلاعات برای بیش از 4 خودرو تعریف نشده است، اما می توان حدس زد با توجه به پیشرفت سریع در حوزه IT، این گونه موفقیت ها دور از دسترس نباشد. جنرال موتورز هم در این عرصه بیکار ننشسته و سیستمی طراحی کرده که حتی از سیستم فولکس واگن بهتر است. جنرال موتورز هم نمونه ای از سیستم ناوبری موج کوتاه بر روی کادیلاک CTS ساخته که می تواند خودرو را قبل از بروز حوادث جدی متوقف کند. البته این سیستم فقط در شرایطی کار می کند که پاسخ امواج ارسالی را از خودروهای دیگر مجهز به این سیستم دریافت کند، واکنش بسیار خونسردانه و توام با اطمینان است. هرگاه احساس شود که وسیله نقلیه با سرعت به سمت دیگری حرکت می کند و سرنشین هم قصد کاهش سرعت را ندارد، آنگاه سیستم به سرعت وارد عمل شده و با فعال کردن سیستم ترمز و حتی فرمان، از خطر دوری می کند.
مهندس تومیجی سوگیموتو و تیم همراهش هم در واحد تحقیق و توسعه هوندا مشغول بررسی سیستمی انسانی و ماشینی با فصل مشترک مشخص شده اند که سعی می کند هوشیاری سرنشینان را تحریک کند. آنها بیشتر علاقه مند هستند که کنترل اوضاع در اختیار راننده باشد، اما دائم به او هشدار داده شود. هرگاه نشانه هایی از پریشانی یا خواب آلودگی در راننده دیده شود، با لرزیدن ممتد Vibration پدال ها و غربیلک فرمان به راننده گوشزد می کند که حواسش را جمع کند.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
از همان روزی که گوتلیپ دایملر به فکر افتاد با قرار دادن یک موتور ابتدایی درون سوز بر روی چهار چرخ آن را به ارابه ای جدید تبدیل کند و اسب های مرصع به زین و یراق را به اصطبل ها برگرداند، کابوس تصادف و مرگ همواره با سرنشینان آن همراه بوده است. مرگ در اتومبیل سال ها است که به واژه ای آشنا در قاموس بشر بدل شده و این مرکب رهوار با تمام خدمات بزرگش به جامعه بشری، گهگاه در حد یک قاتل دیو سیرت جان انسان ها را نیز گرفته است. پس بی دلیل نبود که زمانی ایرانیان از دیدن «اتول» فرار را برقرار ترجیح می دادند، مبادا گزندی از این مشتی آهن پاره به آنها برسد. 
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان