زندگی او درعین ارامش همانند رقص شعله های آتش بود- مملو ازحرکت وتلاش و گرمایش مطلوبی که در اطرافیانش هم حس حرکت و امید را جاری میکرد.
جمشید هادیان در اسفند سال 1323 در خانواده ای فرهنگ دوست به دنیا آمد. جمشید پس از اتمام دبیرستان در سال 1343 برای ادامه تحصیل به امریکا سفر کرد. سفر او در دهه شصت میلادی همزمان با تحولات عظیمی بود که در جامعه امریکا در جریان بود.و او بغایت تحت تاثیر این تحولات قرار گرفت. جمشید تحصیلات خود را در رشته ریاضی به پایان رساند و با آنکه به ادامه تحصیل علاقه ای وافر داشت، ولی ارجح آن دانست که نیروی خود را در درجه اول صرف شناخت و ارتقای جامعه ایران نماید و بنابراین بی درنگ به ایران برگشت. در بازگشت به ایران در شرکت های متعددی مشغول به کار شد. علاقه او به بخش آموزش و پرورش کودکان- او را به سمت صنایع آموزشی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کشاند و انتشارات آموزش بدنبال همین تفکر تاسیس گردید. جمشید در سال 1353 بوسیله ساواک بازداشت شد. در طی این دوران- سختی از دست دادن پدر و خواهر نیز بر سختی های او اضافه شد. او چند سالی را در زندان گذراند و با اوج گیری جنبش مردم در سال 56 از زندان آزاد شد. او در سال 1359 با خانم زکیه آینه چی ازدواج کرد و حاصل این زندگی دو فرزند به نامهای دنا و پویا هستند.
ایشان به عنوان فرهیخته ای تحصیل کرده دارای رویکرد علمی به پدیده ها و فعالیت ها بود و با داشتن پشتوانه ای غنی از حوزه های مختلف دانش که نتیجه سالها مطالعه و بررسی بود، اقدام به تالیف، تدوین و ترجمه متون علمی، فعالیت در حوزه چاپ و نشر مطالب علمی به صورت کاربردی، ویرایش علمی متون، مطالعات وسیع در زمینه جامعه شناسی و سیاست، کاربردی کردن مفاهیم ریاضیات و انفورماتیک و ساده سازی مفاهیم پیچیده علمی نمود. مستندات مهم و با ارزشی از خود به یادگار نهاده است که بسیاری انتشار یافته و برخی در دست انتشار است. در زندگی حرفه ای فردی بود با جدیت و پشتکار بارز، قدرت برنامه ریزی و سازمان دهی فعالیت ها، بینش قوی در آسیب شناسی طرح ها ، مهارت کاربردی کردن دانش در حوزه کودک و نوجوان و بینش نقادانه در ارزشیابی فعالیت ها.
اما ویژگی او تنها در کارش خلاصه نمی شود بلکه شور و شوق او به زندگی و تحرک او در زندگی بود. دارای روحیه ای شاد و منشی شوخ طبع بود و به دیگران امید بسیار می داد. اهل مدارا و تفاهم بود و برخوردهای پیشگیرانه را بر دیگر رفتارها ترجیح می داد.
جمشید عصاره عشق به زندگی، به طبیعت و به مردم و به اطرافیان خود بود. او همچنان که عاشق طبیعت بود در آغوش طبیعت زیبای کلاردشت در روز پنج شنبه 28 اردیبهشت ساعت 8 شب چشم از جهان فرو بست. شور زندگی ، عشق به حیات ، دلداگی به طبیعت و ... جملگی از ویژگیهای این سالک دیرپای همه کوهستانهای سرزمین ایران بود. یاد و خاطره اش همیشه گرامی باد
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان