ایجاد سیستمهای ارتباطات الکترونیکی و اطلاعاتی گسستگی روزافزون قرابت مکانی و انجام وظایف زندگی روزمره مانند کار،خرید،تفریحات،مراقبتهای بهداشتی،آموزش،خدمات عمومی،حکومت و نظایر آن را ممکن ساخته است.به این ترتیب،آینده شناسان غالباً پیش بینی می کنند که وقتی ضرورت کارکردی شهرها از میان برود،شهر نیز از میان خواهد رفت یا دست کم به صورتی که همروزه می شناسیم وجود نخواهد داشت.البته همان طور که تاریخ نشان می دهد،فرایندهای دگرگونی فضایی پیچیده تر از آن هستند.
افزایش شدید کار از راه دور رایج ترین فرضیه دربارۀ تکنولوژی اطلاعات بر شهرها و تنها امکیدی است که پیش از تسلیم در برابر گریزناپذیری ابرراه بندان ترافیکی برای برنامه ریزان حمل و نقل جهان شهری باقی مانده است.با وجود این در سال 1988،یکی از پژوهشگران برجسته ارتیاطات از راه دور توانست با لحنی بسیار جدی بنویسد که «تعداد کسانی که درباره کار از راه دور تحقیق می کنند بیش از کسانی است که به کار از راه دور اشتغال دارند».
در واقع همانطور که کوورتوپ خاطر نشان ساخت،بی دقتی در تعریف کار از راه دور باعث تحریف این بحث شده و به تردید چشمگیری در اندازه گیری این پدیده انجامیده است.به درستی بین سه گروه تمایز قائل می شود:
(الف)-جایگزینها،یعنی کسانی که کار از راه دور را جایگزین کار در شرایط سنتی کرده اند.اینها دورکار راستین هستند.
(ب)-گروه خوداشتغال که از خانه و با استفاده از شبکه کار می کنند.
(ج)-دورکاران تکمیلی«که کارهای اضافی و تکمیلی را از دفاتر سنتی خود به خانه می آورند»
به نظر می رسد آنچه در حال ظهور است دور کاری از مراکز ارتباط از راه دور است که در آن تجهیزات کامپیوتری شبکه ای که در حومه های مناطق کلانشهری پراکنده اند، به کارکنان امکان می دهد از طریق شبکه با شرکتهای خود کار کنند. در صورت تحکیم این گرایشها، خانه ها به محل کار تبدیل نمی شوند اما فعالیت کاری ممکن است به نحو چشمگیری در سرتاسر کلانشهر گسترش یابد و به تمرکز زدایی شهرها کمک کند. افزایش کار در خانه ممکن است شکلی از کار الکترونیکی سریعتر توسط کارکنان موقتی نیز باشد که دستمزد آنان بر اساس توافق پیمانی فردی و بر حسب میزان اطلاعاتی که پردازش می کنند پرداخت می شود.
آنچه یقیناً اهمیت بسیار دارد و در حال افزایش است، گسترش خود اشتغالی و کارکنان تکمیلی تمام وقت یا پاره وقت است که بخشی از گرایش عمومی تر به سوی تراکم زدایی نیروی کار و تشکیل شبکه های تجاری مجازی محسوب می شود. این به معنای پایان کار دفتر نیست بلکه به منزلۀ تنوع یافتن مکانهای کار برای بخش بزرگی از جمعیت، بویژه پویاترین و متخصص ترین بخش آن است. تجهیزات کار از راه دور که هر روز تحرک بیشتری می یابد گرایش به سوی دفتر کار متحرک به معنای واقعی کلمه را افزایش خواهد داد.
خرید از راه دور نیز به کندی پیش می رود و هنوز نتوانسته است انتظاراتی را که برانگیخته برآورده سازد. در حالی که خرید از راه دور در بیشتر کشورها در حال گسترش است، این شیوۀ خرید در واقع عمدتاً جایگزین سفارشهای کاتالوگهای پستی سنتی شده است، نه جایگزین حضور واقعی در مراکز خرید پیاده و خیابانهای تجاری. خرید از راه دور نیز همچون دیگر فعالیتهای شبکه ای زندگی روزمره، مکمل مناطق تجاری است، نه جایگزین آنها.
دگرگونی شکل شهری: شهر اطلاعاتی
عصر اطلاعات شکل جدیدی از شهر را ایجاد کرده است که شهر اطلاعاتی نام دارد. با این همه، همانگونهشهر صنعتی روگرفت(کپی) جهانی شهر منچستر نبود، شهر اطلاعاتی نیز که در حال ظهور است کپی درۀ سیلیکن نخواهد بود چه رسد به لس آنجلس. از سوی دیگر، همچون دوران صنعتی، به رغم تنوع شگفت انگیز بافتهای فرهنگی و فیزیکی، توسعۀ فرا- فرهنگی شهر اطلاعاتی ویژگی های بنیادین مشترکی دارد. به نظر من به دلیل ماهیت جامعۀ نوین که برمبنای دانش استوار است و پیرامون شبکه ها سازمان یافته وتا حدی از جریانها تشکیل شده است، شهر اطلاعاتی نه یک شکل بلکه یک فرایند است؛ فرایندی که سلطۀ ساختاری فضای جریانه ویژگی آن است.